Een product of een gerecht laag voor laag opbouwen biedt in de voedingsmiddelenindustrie en de (groot)keuken vele nieuwe mogelijkheden. Normaal gesproken worden lastige en complexe vormen gemaakt met behulp van (bak)vormen of kant-en-klare platte vormen die op elkaar gestapeld worden. Met 3D-printen is een uitgebreid scala van vormen en structuren mogelijk. Hierdoor krijgt de voedselbereiding er een spectaculaire, nieuwe manier van werken bij . Door het printen van bijvoorbeeld namen, logo’s en pictogrammen kan een gerecht ook een persoonlijke tintje krijgen.
Behalve een grote creatieve vrijheid kan 3D-printing de productiviteit en de efficiency bij de voedselbereiding verhogen. De foodprinter werkt helemaal zelfstandig op basis van het ingevoerde 3D-ontwerp, waarna de bereider zich met andere taken kan bezighouden. Foodprinting kan daarnaast een bijdrage leveren aan vermindering van de hoeveel voedselafval. Resten van eten of voedingsmiddelen kunnen gemakkelijk worden verwerkt in de pasta’s, die als 3D-printmateriaal worden gebruikt. De 3D-foodprinter zet ze vervolgens weer om in smakelijke en visueel aantrekkelijke producten.
Het ligt voor de hand dat niet alle voedingsmiddelen geschikt zijn voor 3D-printing. De volgende factoren spelen een rol bij de keuze van het materiaal: viscositeit, textuur, de nozzle van de foodprinter, smaakcombinaties en de samenstelling van het eindproduct.
De viscositeit van het materiaal is de belangrijkste factor. De pasta moet zodanig zacht zijn dat hij gemakkelijk door de printnozzle kan worden geduwd. De pasta mag niet te snel stijf of hard worden, waardoor de nozzle verstopt raakt,. Hij mag daarnaast ook weer niet te vloeibaar zijn, omdat de structuur dan niet stevig en vormvast genoeg wordt. Sommige pasta’s – zoals deeg – kunnen in vloeibare vorm worden geprint om ze daarna te laten harden, in te vriezen, te koken of te bakken. De ideale viscositeit ligt tussen de 50 en 1.000 Pascalseconde (Pa.s).
Ook de textuur is van belang. Een zachte en gladde substantie is beter en nauwkeuriger te verwerken dan een puree met grove deeltjes. De doorsnee van de nozzle speelt daarbij uiteraard ook een rol. De combinatie van twee pasta’s met verschillende textuur in één product kan ook een verrassend product opleveren. Bijvoorbeeld bij de simulatie van vlees wordt deze techniek gebruikt om de smaak en textuur realistisch na te bootsen.
Over het algemeen zijn materialen als groente- en fruitpuree, vetten zoals boter, chocolade, advocado, suikerproducten zoals marsepein, soja, zeewier en algen, (pasta)deeg, eiwit en gelatine goed bruikbaar voor 3D-foodprinting.
FELIXprinters levert drie typen 3D-foodprinters. De Single Food 3D Printer heeft één printkop. Hiermee is het printen van de pasta in elke gewenste vorm en tot een hoogte van maximaal 17 centimeter mogelijk. De Switch Food 3D Printer heeft twee printkoppen. De gebruiker kan deze vullen met twee verschillende soorten pasta. Het wisselen van de printkoppen is in enkele seconden mogelijk. De Twin Food 3D Printer heeft eveneens twee printkoppen. Deze zijn in een vaste positie gemonteerd. Ze printen gelijktijdig waardoor de printcapaciteit verdubbelt.