Sinds de lancering op 8 februari 2024 vanaf NASA’s Kennedy Space Center in Florida is PACE zorgvuldig aangezet om te checken of alle instrumenten de heftige schokken en blootstelling aan de ruimte goed hebben doorstaan. Dat resulteert nu in de eerste wetenschappelijke afbeeldingen—First Light. “Uiteindelijk leiden heel veel van dit soort metingen tot een compleet beeld van aerosolen in de atmosfeer.” Dat zegt Otto Hasekamp (SRON), hoofdonderzoeker van SPEXone. “We brengen in kaart hoeveel van welke soort fijnstof er is. We gaan die informatie combineren met klimaatmodellen om te onderzoeken wat hun bijdrage is aan de wereldwijde temperatuur. Dan weten we beter in welke mate fijnstof de opwarming door broeikasgassen maskeert.”
“SPEXone werkt precies zoals we bedacht en ontworpen hebben. Het meetinstrument gedraagt zich net als bij de laatste testen op de grond”, zegt Marc Oort, systems architect bij Airbus. “Het zorgvuldige ontwerp en nauwgezette samenbouw hebben hun nut bewezen. SPEXone is klaar voor zijn belangrijke taak.”
De openingsfoto toont de wereld bezien vanachter een polaroid zonnebril, gecompileerd door de honderden banen van SPEXone om de aarde. Daarbij trekt het instrument als een bezem een 100-km brede strook over de aarde in de zuid-noordrichting. Verschillende achtergronden zoals zee en land polariseren zonlicht op hun eigen manier, waardoor ze er anders uitzien. Land is bijvoorbeeld vaak blauw, omdat alleen het verstrooide licht in de lucht erboven is gepolariseerd.
Figuur 2 bevat een baan van SPEXone over Japan en Ethiopië. De rest van het plaatje is gemaakt door het OCI-instrument, ook aan boord van PACE. Wolken zijn zwart omdat ze geen enkele kleur polariseren. Aerosolen polariseren alle kleuren zonlicht, waardoor ze zichzelf verraden. Na analyse van deze polarisatiedata brengt het SPEXone-team vervolgens de eigenschappen van de aerosolen in kaart, zoals weergegeven in figuur 3.
Figuur 3 toont de eigenschappen van aerosolen boven Japan (figuur 3a) en Ethiopië (figuur 3b). Beide bestaan voornamelijk uit fijne deeltjes. Beide linkerpanelen tonen immers veel rode en gele plekken, terwijl de middenpanelen grotendeels blauw zijn. In het rechterpanel zien we dat het fijnstof boven Ethiopië veel zonlicht absorbeert; het heeft de signatuur van rook door de verbranding van biomassa. Boven Japan zien we veel fijnstof rond Tokio, richting het zuiden geblazen door de wind. Daar toont het rechterpanel de signatuur van een mix van aerosol uit industrie en transport en natuurlijk fijnstof zoals zeezout.
Jeroen Rietjens (SRON) zat achter de knoppen in de control room op NASA’s Goddard Space Flight Center toen de eerste data binnenkwamen. “Toen we het commando gaven om SPEXone aan te zetten, was het een enorme opluchting om ons instrument in goede gezondheid te zien. We waren helemaal blij toen we twee weken later de eerste camerabeelden namen en het lukte om er fijnstofkaarten van te maken. Dat betekende dat alle schakeltjes samenvielen waar we met zijn allen jaren aan hadden gewerkt.”
Bron: SRON
Openingsfoto: Wereldkaart in gepolariseerd licht, opgebouwd uit de 100-km brede stroken die SPEXone over de aarde trekt. Credit: SRON
Figuur 2: SPEXone werpt haar 100-km brede blikveld over Japan (boven) en Ethiopië (onder). Het instrument meet voor verschillende kleuren in welke mate het zonlicht wordt gepolariseerd, vanuit vijf verschillende kijkhoeken. Credit: SRON
Figuur 3: De conclusies uit de polarisatiemetingen boven Japan (boven) en Ethiopië (onder). De panelen tonen de hoeveelheid fijne deeltjes, grove deeltjes en mate van absorptie. Credit: SRON
Lees ook: Nederlandse fijnstofmeter SPEXone gemonteerd op NASA’s klimaatsatelliet