Zaha Hadid Architects heeft een van zijn meest in het oog springende ontwerpen van de afgelopen tijd voltooid met het Infinitus Plaza. Het onlangs geopende gebouw in Guangzhou, China, bestaat uit twee met elkaar verbonden kantoorgebouwen die zich onderscheiden in duurzaamheid. Kenmerkend is het ontwerp in de vorm van het symbool voor oneindigheid.
Het Infinitus Plaza dient als het nieuwe hoofdkantoor voor leverancier van traditionele Chinese gezondheidsproducten Infinitus. Het gebouw ligt aan weerszijden van een ondergrondse metrotunnel. Direct bovenop de tunnel bouwen zou problematisch zijn geweest, dus het architectenkantoor verbond de twee gebouwen met meerdere bruggen.
Het gebouw heeft meerdere centrale atria en binnenplaatsen op basis van het symbool voor oneindigheid ‘∞’. Zo ontstaan verschillende binnen- en buitenruimtes die het sterke gemeenschapsgevoel benadrukken waar Infinitus om bekend staat. De verbindende bruggen herbergen flexibele gemeenschappelijke ruimtes voor werknemers. Hiertoe behoren ook gym- en oefenruimtes, recreatie- en ontspanningszones, een restaurant en een café.
De acht verdiepingen tellende torens zijn met name bestemd voor kantoorruimte, maar er zijn ook enkele winkel- en eetruimtes, plus meerdere binnenplaatsen en ontspanningszones. En LEED Gold is het kantorencomplex ook nog eens zeer duurzaam. Zo is de hoeveelheid beton die tijdens het bouwproces werd gebruikt, zo veel mogelijk geminimaliseerd. Daarnaast werd er tijdens de bouw ongeveer 28.000 ton gerecyclede materialen gebruikt, waaronder staal, koper, glas, aluminium, gips en hout. Computeranalyses van het verwachte rendement van zonnewarmte waren bepalend voor de breedte van de buitenterrassen. Zo kan in het interieur van het gebouw optimaal worden geprofiteerd van schaduw, daarbij geholpen door de externe koperkleurige geperforeerde aluminium zonweringpanelen.
Deze maatregelen worden gecombineerd met zonnepanelen om het verbruik op het stroomnet te verminderen en een slim beheersysteem dat alles regelt – van de binnentemperatuur en verlichting tot de luchtkwaliteit. Bovendien sproeien sprinklers regenwater op het dak boven elk atrium om de warmte af te voeren door verdampingskoeling. Tenslotte worden de waterboilers op het dak opgewarmd door zonne-energie wat de de energiebehoefte verder vermindert.
Het Franse Airseas heeft zijn eerste geautomatiseerde Seawing-vlieger op een vrachtschip bevestigd dat door Airbus is gecharterd. De vlieger start dit jaar met een proefperiode van zes maanden. Volledig uitgevouwen bespaart de vlieger naar schatting tot 20 procent brandstofverbruik en uitstoot.
De Ville de Bordeaux, zoals het vrachtschip heet, is eigendom is van en wordt geëxploiteerd door Louis Dreyfus. Het wordt momenteel voor langere tijd verhuurd aan Airbus, dat de Ville de Bordeaux gebruikt om grote vliegtuigdelen te transporteren van verschillende fabrieken in Europa naar de assemblagefabriek in Toulouse.
Het schip is nu uitgerust met een parafoil-vlieger van 500 vierkante meter, plus alle dek- en bruguitrusting die nodig is om het Seawing-systeem te laten functioneren. De Seawing ontvouwt zich automatisch; eerst komt hij op een trolley uit de opslagruimte, dan wordt hij aan dek aan een mast omhoog gehesen om de wind te vangen en vervolgens wordt hij aan een lange kabel losgelaten om te worden gegrepen door de constante, krachtige wind op ongeveer 200 m boven de zeespiegel.
Daarna begint de vlieger aan een achtvormige baan met een snelheid van meer dan 100 km/u. Hij wordt daarbij gecontroleerd en bestuurd door een geautomatiseerd systeem. Dit systeem is zodanig geprogrammeerd dat de vlieger voor maximale trekkracht zorgt. De Seawing-computers werken ook samen met de navigatiesystemen van het schip, houden de voorwaartse wind in de gaten en sturen het schip bij om een zo efficiënt mogelijk traject te volgen zonder tijdverlies.
De vlieger die nu wordt getest is half zo groot als de volledige vlieger van 1.000 vierkante meter die uiteindelijk voor commerciële doeleinden zal worden ingezet. Airseas schat dat het systeem op ware grootte zowel het dieselverbruik als de scheepvaartemissies met 20% zal doen dalen. De Duitse Skysails Group heeft gelijkaardige toestellen getest tot een omvang van 400 vierkante meter en concludeerde dat ze tot 2 MW aan vermogen van de hoofdmotoren kunnen vervangen bij gunstige windomstandigheden.
Interessant genoeg lijkt het erop dat een nog grotere daling van het brandstofverbruik mogelijk is door simpelweg een paar knopen te vertragen. Uit een studie uit 2009 blijkt dat een containerschip van 8.000 TEU ongeveer 225 ton brandstof per dag verstookt bij een snelheid van 24 knopen (44,4 km/u), maar dat dit met 33% kan worden verminderd door een beetje langzamer te varen bij een snelheid van 21 knopen (38,9 km/u). Wanneer de aandrijving door wind dan ook nog eens gecombineerd wordt met het gebruik van waterstof of ammoniak, dan komt een schonere en duurzamere scheepvaartindustrie al snel binnen handbereik.
Airseas zegt dat het Seawing-systeem achteraf op vrijwel alle scheepstypes kan worden gemonteerd. De ombouw zou slechts ongeveer twee dagen in beslag nemen.
De Rotterdamse architect MVRDV brengt de O letterlijk in de wOningbouw met dit ongewone project gepland in Mannheim, Duitsland. Het gebouw is van de vier gebouwen die gezamenlijk het woord HOME vormen. Deze donutvormige hoogbouw toont de flair van het bedrijf en de kenmerkende eigenzinnige architectuur.
De O, zoals het gebouw officieel heet, doet denken aan de Guangzhou Circle Mansion in China en werd voor het eerst onthuld in 2017 als een vroeg architectonisch voorstel. Inmiddels is de O uitgewerkt met meer details en een bijgewerkt ontwerp naarmate de start van het project dichterbij komt.
De nieuwbouw wordt gevestigd op de voormalige Benjamin Franklin-kazerne van Mannheim. Dit 41 hectare grote terrein was ooit de thuisbasis van ongeveer 15.000 Amerikaanse soldaten en ander personeel tijdens de Koude Oorlog. Het gebouw wordt afgewerkt met blauwe baksteen en omvat 15 verdiepingen met in totaal 120 appartementen. Bijna allemaal krijgen ze hun eigen kleurrijke balkonruimte. Op de lagere verdiepingen komen ook winkelruimtes en een bar.
In het midden van de O komt een terras dat bereikbaar is via een grote trap. Interessant is dat MVRDV zich wil verdiepen in de geschiedenis van de locatie en de sfeer wil terugbrengen van de kazerne die hier ooit stond.
De laagbouw naast de ‘O’ is gebaseerd op de lange, vier verdieping tellende woongebouwen die deel uitmaakten van de kazerne en inmiddels zijn gesloopt. Het ontwerp van MVRDV herbouwt deze blokken en ‘knipt’ in hun vertrouwde vormen volgens de logica van het plan. Een blok wordt in drie delen gesneden door de trap die toegang geeft tot het terras op de vierde verdieping. Het tweede blok staat op enige afstand en wordt in twee delen gesneden door de centrale as van het masterplan. Waar de gebouwen zijn ‘uitgesneden’, maken de stucwerkgevels plaats voor glazen wanden.
De O wordt aan alle vier de zijden omringd door pleinen. Over de plannen voor de woongebouwen H, M en E is nog niet veel bekend.
’s Werelds eerste volledig elektrische, autonome vrachtschip heeft zijn debuut gemaakt in Noorwegen. Doelstelling is om jaarlijks 40.000 dieselvaartochten te vervangen. De Yara Birkeland maakte een korte, bemande reis naar hoofdstad Oslo als onderdeel van de onthulling. Nu wordt er begonnen met het certificeren van het schip als containerschip voordat de commerciële activiteitenkunnen beginnen.
Als een joint venture tussen chemisch productiebedrijf Yara en maritiem technologiebedrijf Kongsberg, werd de Yara Birkeland in 2017 aangekondigd als ’s werelds eerste volledig elektrische en autonome containerschip. Het plan is om het schip te gebruiken om chemicaliën en kunstmest van Yara’s productiefabriek in Prosgrunn naar nabijgelegen steden te vervoeren. Hierdoor zullen de NOx- en CO2-uitstoot aanzienlijk worden verminderd omdat het dieselaangedreven vrachtwagentransport niet meer nodig is.
Het 80 meter lange vaartuig wordt aangedreven door een 6,8 MWh batterijpakket en kan tot 3.200 ton vervoeren met een maximale snelheid van 15 knopen (28 km/u). Yara draagt niet alleen bij aan de ontwikkeling van het schip maar gebruikt haar eigen voorraden ammoniak om een koolstofvrije brandstof te ontwikkelen voor eventueel gebruik aan boord van de Yara Birkeland. Alhoewel en nog veel knelpunten zijn, is er een grote naar en groeiende belangstelling voor ammoniak als alternatief voor diesel voor de langeafstandsvaart.
Met zijn eerste reis achter de rug, zal de Yara Birkeland in 2022 met commerciële activiteiten beginnen, terwijl een testperiode van twee jaar zal plaatsvinden om het als een autonoom voertuig te certificeren. Technologiebedrijf Kongsberg zal verantwoordelijk zijn voor de integratie van de sensoren en andere systemen voor autonome navigatie. Op weg naar volledige autonomie zal er ook een fase zijn waarin het schip op afstand wordt bediend.
De Yara Birkeland is een uitstekend voorbeeld van groene transitie in de praktijk en het begin van een nieuw type emissievrije containerschepen. Met die ontwikkeling kan op tal van plaatsen verlichting worden geboden voor overvolle wegen. In de onderstaande video kunt u fragmenten zien van de eerste reis van de Yara Birkeland.
Grote containerschepen zijn een bron van milieuvervuiling. Regelmatig komen er dan ook ideeën voorbij om hun uitstoot te beperken. Zo zet een Nederlands bedrijf een innovatief batterijwisselend containerschip in op de binnenvaartroutes om de uitstoot van CO2 te verminderen.
Met duizenden kilometers bevaarbare waterwegen en Rotterdam als Europa’s grootste containerhaven, speelt de binnenvaart een grote rol in Nederland. De CO2-uitstoot is goed voor vijf procent van de totale uitstoot volgens Zero Emissions Services (ZES). Het bedrijf wil de binnenvaart nu duurzamer maken door een alternatief te bieden voor de diesel aangedreven containerschepen. De naam van deze oplossing? Het ZES-energiesysteem.
De kern van dit systeem wordt gevormd door standaard 6-meter zeecontainers die worden omgebouwd tot energiepakketten. Elk pakket is uitgerust met 45 lithium-ion batterijmodules met een totale capaciteit van 2 MWh per stuk. Dat is vergelijkbaar met het vermogen van 36 elektrische auto’s. Zero Emissions Services streeft er zo naar om – zoals de naam al doet vermoeden – de emissies van haar schepen volledig tot nul terug te brengen.
De zogenoemde ZESpacks fungeren als verwisselbare accu’s die in containerschepen kunnen worden gestoken om ze tijdens hun reis van energie te voorzien. In slechts 15 minuten kunnen ze worden verwisseld voor volledig opgeladen accu’s in een wissel-station. De eerste praktijktest vond recent plaats voor het transport van Heineken bier in een op maat gemaakt schip genaamd de Alphenaar.
De Alphenaar is de afgelopen maanden uitgerust voor deze klus, waarbij standaard stekkerverbindingen zijn toegevoegd waarmee de ZES-packs kunnen worden aangesloten en stroom kan worden afgenomen. Na proefvaarten vertok de Alphenaar vanuit Alphen aan den Rijn naar het 60 km verderop gelegen Moerdijk, met aan boord de lading van Heineken.
Naast het direct bijdragen aan het realiseren van een emissievrije binnenvaart, zet ZES een norm die de transitie naar een emissievrije binnenvaart versnelt. De basis hiervoor wordt gelegd met de ZESpack en een standaard connector.
ZES heeft een 10-jarige deal getekend met Heineken om bier door heel Nederland te vervoeren en is van plan om op korte termijn zijn activiteiten uit te breiden met acht schepen, 14 ZESpacks en acht laadstations. Deze laatste kunnen twee packs in 2,5 uur opladen en ook worden gebruikt om het elektriciteitsnet te stabiliseren. ZES zegt ook haar technologie toekomstbestendig te hebben gemaakt, zodat de packs op een dag ook met andere energiebronnen kunnen werken, zoals waterstof of zelfs ammoniak. Het bedrijf streeft er verder naar om tegen 2030 30 scheepvaartroutes te bedienen, en tegen 2050 40 routes. Tegen die tijd wil het bedrijf een vloot van 400 schepen in de vaart hebben, die tot 650 ZESpacks kunnen omwisselen bij 20 stations verspreid over het hele land.
In de vorm van een grote V, zoals een vredesteken dat naar de skyline van Düsseldorf wijst, zijn de ‘dansende’ torens van Snøhetta zo ontworpen dat ze niet te veel schaduw werpen op de directe omgeving.
Het ‘gebouwen-koppel’ komt boven een nieuw operagebouw te staan dat zal worden gekenmerkt door een prachtig houten interieur. Duett Düsseldorf is gepland voor het centrum van Düsseldorf, op een locatie waar al een operagebouw staat. Het voornemen is dat deze wordt gesloopt en een nieuw operagebouw wordt opgebouwd.
Aangezien zich in de nabije omgeving een park, de rivier de Rijn en een drukke straat bevinden, mogen de torens niet te veel schaduw werpen. Studio Gang en NBBJ hebben geprobeerd dit op te lossen met behulp van een slim ontwerp.
Vanaf de horizontale niveaus reikt een onmiskenbaar V-vormig silhouet omhoog naar de hemel. Het silhouet van het ensemble van torens verandert vanuit elk nieuw perspectief, waardoor een constant veranderende expressie ontstaat die doet denken aan een dansend duet. De torens zijn strategisch ontworpen om de schaduw van de omliggende delen van het park en de buurt te verminderen, terwijl ze ook betere daglichtomstandigheden op de binnenplaats creëren .
De nadruk is gelegd op het creëren van duidelijke scheidingen tussen de functies en het bieden van bescherming tegen veranderende weersomstandigheden, terwijl er ook wordt gezorgd voor een visuele verbinding en een uniforme uitstraling van het gebouw. Dit is mede te danken aan de gelaagde glazen gevel met verschillende schalen en transparantie.
De torens komen verrijzen uit een openbaar toegankelijk dakterras en zullen woonruimtes, een hotel en kantoorruimtes herbergen. Het terras zelf wordt groen en biedt uitzicht op de stad. Het zal ook worden gebruikt als gelegenheidsruimte voor optredens.
Het nieuwe operagebouw bevindt zich in de laagbouw die de torens ondersteunt en krijgt glazen gevels en een opvallend houten interieur. In een café kunnen bezoekers van hun cappuccino genieten, repetities volgen van het koor en het orkest terwijl de artiesten oefenen. Een grote balletrepetitieruimte met twee verdiepingen krijgt een privé karakter maar kan desgewenst ook worden opengesteld voor bezoekers.
Het architectenbureau Bjarke Ingels Group (BIG) heeft plannen voor een nieuw groen hoofdkantoor voor e-commerce modebedrijf Farfetch. Het bureau omschrijft het project als een kunstmatige verlenging van de heuvel en bestaat uit een dozijn met elkaar verbonden, met groen begroeide gebouwen. De gebouwen zijn ontworpen om samenwerking in een prettige werkomgeving te bevorderen.
Het hoofdkantoor van Farfetch wordt gevestigd op de hellingen van de Leça rivier in Porto, Portugal, en zal deel uitmaken van het grotere Fuse Vallei project, dat ook door BIG wordt aangepakt. Fuse Vallei omvat een aantal gebouwen waarin tech-bedrijven, startups en andere bedrijven zijn gehuisvest rondom pleinen, parken en binnenpleinen.
Het hoofdkantoor van Farfetch zelf kenmerkt zich door een reeks groene daken die in hoogte variëren waardoor kunstmatige pieken en dalen worden gecreëerd. Hierbinnen komen terrassen waar het personeel samen kan komen voor vergaderingen of tijdens werkpauzes. Ook zullen meerdere wandelpaden worden geïntegreerd in de groene daken en rond het terrein.
Het interieur van het hoofdkantoor krijgt veel kunst. Het geheel doet denken aan zolderateliers waarin veel aandacht is voor groen. Verder is natuurlijk licht een belangrijk aandachtspunt – het gaat er in ieder geval fraaier uitzien dan een typisch kantoorhokje.
Op gelijkvloerse niveau trekken de gevels zich terug om de publieke ruimte te vergroten en natuurlijke luifels te creëren die bezoekers, medewerkers en klanten verwelkomen. De afgeschuinde hoeken van de gebouwen smelten samen tot bogen en openingen tussen de binnenplaatsen. Elk gebouw is afgestemd op zijn specifieke bestemming, met verschillende plattegronden die een even levendige als gevarieerde architectonische ervaring geven.
De bouw van het project moet in 2023 beginnen en de deuren moeten in 2025 opengaan. Het ontwikkeling wordt ter hand genomen door de Portugese Castro Group.
Gemotoriseerde kajaks zijn niet helemaal nieuw. De meeste maken daarbij gebruik van een traditionele buitenboordmotor. De Tsjechische eMogi oogt als een gewone kajak maar heeft een geïntegreerde elektrische motor.
De eMogi heeft een lengte van 3,23 m en een breedte van 70 cm. Naast peddels beschikt hij echter ook over een verwijderbaar lithium-ion batterijpakket in de boeg, een bedieningspaneel en een telescopisch stuurwiel aan de voorkant van de cockpit, en een 1 kilowatt elektromotor in de achtersteven.
Die motor drijft een schroef aan die min of meer recht naar achteren uit de kiel steekt. De motor is met één druk op de knop in te schakelen. Eén knop bevindt zich op het stuurwiel maar er is er ook één in de peddel geïntegreerd. Het roer van de eMogi wordt bediend door op de voetsteunen in de kajak te drukken, of door het stuurwiel te draaien. Uiteraard kan ook de peddel worden gebruikt.
Er zijn drie voorwaartse snelheden plus achteruit – de topsnelheid is 10,7 knopen (20 km/h). De eMogi is leverbaar met vier accucapaciteiten, waarbij de hoogste (22,2 volt/1.340 Wh) goed is voor een looptijd van maximaal zeven uur per vier tot vijf uur opladen. In de achtersteven kan ook nog een extra batterij worden opgeborgen.
Volgens de ontwerpers is de eMogi in eerste instantie ontworpen om tegen de stroom in een rivier op te varen. Het zou bijvoorbeeld gebruikt kunnen worden om een favoriete visstekje te bereiken, maar er kan ook worden gedacht aan noodhulp of ondersteuning van kajakkers met fysieke beperkingen.
De eMogi zie je in onderstaande video aan het werk.
Voor wie ‘groen’ wil varen, biedt Vision Marine Technologies een volledig elektrische E-Motion 180E-buitenboordmotor. De motor is niet alleen schoner maar ook stiller dan vergelijkbare uitvoeringen op fossiele brandstof. De 180E is momenteel de krachtigste elektrische buitenboordmotor ter wereld en zou zomaar ook nog eens de snelste kunnen worden. Vision begon hiertoe een samenwerking met Hellkats Powerboats in een poging om het wereldsnelheidsrecord voor volledig elektrische boten te verhogen tot boven 161 km/u.
De 180E heeft een vermogen van 180 pk en is bedoeld als alternatief voor conventionele buitenboordmotoren. Vision verwacht dat de motor voornamelijk zal worden ingezet op boten met een lengte die varieert van 5,5 tot 8 m.
Het bereik zal uiteindelijk is onder meer afhankelijk van het ontwerp van de boot zelf, het gewicht en de weersomstandigheden, maar verwacht wordt dat een actieradius van 113 km bij een kruissnelheid van 32 km/u goed haalbaar is.
Om ook de titel krachtigste e-boordmotor ter wereld op de 180 E te kunnen plakken, werkt Vision samen met Hellkats uit Miami. De samenwerking resulteert in een volledig elektrische versie van Hellkats’ 9,8 meter lange Super-Sport Widebody catamaran, de Fulgura l. Deze zal worden aangedreven door dubbele E-Motion buitenboordmotoren. Verwacht wordt dat de topsnelheid hiervan 87 knopen (161 km/u) zal zijn – ruim voldoende om het bestaande record van 142,6 km/u te overtreffen.
De gemiddelde koper van de E-Motion 180E zal achter niet zozeer geïnteresseerd zijn in het wereldsnelheidsrecord maar van de voordelen van elektrische motoren: emissie- en stankvrij varen, vrijwel geruisloze werking, en sterk verlaagde onderhouds- en brandstofkosten.
De E-Motion 180E in de praktijk zien? Check de video hieronder.
In Shanghai is recent een nieuw en opvallend astronomiemuseum geopend. Het ontwerp hiervan, van de hand van Ennead Architects, heeft geen rechte lijnen of rechte hoeken en is geïnspireerd op de kosmos. De delen hiervan fungeren als een oversized zonnewijzer die het verstrijken van de tijd aangeeft.
Het Shanghai Astronomy Museum is ongeveer 40.000 vierkante meter groot en herbergt tijdelijke en permanente tentoonstellingen. Naast het hoofdgebouw zijn er verschillende kleinere gebouwen, zonnetelescoop, observatorium, onderwijs- en onderzoekscentrum, theater, planetarium en verschillende uitkijkpunten. De opmerkelijke vorm van het hoofdgebouw kent drie hoofdelementen: een bol, een omgekeerde koepel en een oculus, een cirkelvormig oog in de koepel.
De oculus bevindt zich boven de hoofdingang en zorgt ervoor dat een cirkel van zonlicht op de grond over het entreeplein en de reflecterende vijver schijnt. Tijdens de zomerzonnewende is er een volledige cirkel, die dan ’s middags overeenkomt met een cirkelvormig platform op het entreeplein. In het museum bevindt zich de bol. Voor bezoekers lijkt deze te zweven omdat er minimaal gebruik wordt gemaakt van zichtbare ondersteuning. De binnenkant van de bol omvat het planetarium-theater. De omgekeerde koepel tenslotte is een grote omgekeerde glazen constructie die bovenop het centrale atrium van het gebouw rust. De koepel is bereikbaar via een hellingbaan die in een spiraalvorm van 720 graden loopt. Van hieraf hebben bezoekers vrij uitzicht op de hemel.
Met het museum realiseerde Ennead een ontwerp dat – zonder rechte lijnen of rechte hoeken – de geometrie van het universum symboliseert. Het Shanghai Astronomy Museum opende op 18 juli voor bezoekers.
De Oostenrijkse botenbouwer Silent Yachts heeft zijn nieuwste elektrische catamaran op zonne-energie geïntroduceerd. Het is een iets langer schip met een nieuw ontworpen romp die betere prestaties op het water levert. Een dozijn meer zonnepanelen dan het vorige model is aangevuld met een innovatieve vliegervleugel voor extra voortstuwing.
De onlangs geïntroduceerde Silent 60 komt in het kielzog van de door zonne-energie aangedreven 16,8 m lange oceaancatamaran Silent 55. Het nieuwe model is met 18 m niet alleen langer maar beschikt ook over een nieuw ontworpen romp met een langere waterlijn en een omgekeerde boeg. Het meest voorwaartse punt van de boot bevindt zich daarmee onder water en niet aan de bovenkant van de romp.
De stroom wordt geleverd door 42 zonnepanelen die samen goed zijn voor 17 kW en een 286 kWh accu voeden. Voor de voortstuwing zorgt een paar 340 kW elektromotoren die een topsnelheid van 20 knopen en een kruissnelheid van 8 knopen halen. Het vaartuig kan naar verluidt tot 161 km per dag afleggen op zonne-energie alleen.
Opgeborgen in een aparte kist in het boeggedeelte zit een lichte en compacte vliegervleugel die met een elektrische pomp in enkele seconden worden opgeblazen. Zodra de lieren en touwen op hun plaats zitten, kan de vlieger vanaf het wateroppervlak door de wind mee omhoog worden genomen om op 120 m in de lucht achtjes te draaien.
In volle vlucht heeft de vlieger een oppervlakte van 13 vierkante meter en genereert tot tien keer meer kracht per vierkante meter dan een conventioneel zeil. De vlieger kan de snelheid van de boot met wel vijf knopen opvoeren. Bovendien vermindert hij de belasting van de elektromotoren, waardoor de actieradius wordt vergroot.
De diepgang van de boot is ook verminderd tot minder dan een meter, waardoor de catamaran veilig kan door ondiepe baaien kan varen. Een bemanning van twee personen volstaat, maar met vier gastenhutten en een flexibele lay-out, heeft het schip veel ruimte voor entertainment. Er is ook opslagruimte aan boord voor bijvoorbeeld SUP’s en kajaks.
Met groen begroeide gebouwen zijn populair. Logisch want wie brengt zijn tijd liever niet door in de natuur. De Marina Tower van de hand van Foster + Partners wordt niet alleen de eerste groene hoogbouw in Griekenland, maar ook het hoogste gebouw van het land.
De Marina Tower wordt ontwikkeld in Agios Kosmas, niet ver van Athene. Het wordt 200 meter hoog, bijna twee keer zo hoog als Athens Tower 1, dat met 103 meter momenteel het hoogste gebouw van Griekenland is. Ter vergelijking: het hoogste gebouw van Europa staat in Petersburg en heeft een hoogte van 462 m, terwijl The Shard in Londen 309,6 m hoog is.
In dit vroege stadium zijn er nog niet heel veel details bekend. Het gebouw gaat in ieder geval ruimte bieden aan 200 appartementen, die verspreid over 45 verdiepingen komen. Om de interieurs koel te houden, wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van natuurlijke ventilatie. Ook het talrijke groen zal extra isolatie en schaduw bieden. Grote glaspartijen en balkons zullen de bewoners ook een prachtig uitzicht op de ruige kustlijn bieden.
Masterplan
De Marina Tower staat gepland in het jachthavengebied van Agios Kosmas. Het wordt niet alleen het hoogste gebouw van Griekenland maar ook de hoogste groene woontoren aan het strand van de Middellandse Zee. De toren maakt deel uit van het Ellinikon Masterplan. Hiermee transformeert Foster + Partners het terrein van een voormalige luchthaven in een nieuwe wijk voor wonen, winkelen, recreëren en cultuur. Volgens Foster + Partners zal elke wijk zelfvoorzienend zijn onder meer door het gebruik van milieuvriendelijke bouwmaterialen.