Lithium-zwavelbatterij voor elektrische boot
Twee zwaargewichten in de wereld van de hoogwaardige accutechnologie werken samen om ’s werelds eerste luxeboot met lithium-zwavelaccu’s te ontwikkelen. Motorsportleverancier Williams Advanced Engineering en lithium-zwavel-specialist Oxis Energy gaan samenwerken aan een 400 kWh accupack goed voor 100 zeemijl per lading.
Beide Engelse bedrijven willen de toenemende populariteit van de lithium-zwavel-accu-technologie vertalen naar de maritieme sector. Eerder voorzaag Oxis al een eColt elektrisch vliegtuig van een lichtgewicht accupack waarmee 370 km kon worden gevlogen. Williams was de oorspronkelijke acculeverancier voor de Formule E-races, een rol die het weer op zich zal nemen voor het seizoen 2022/23. Het levert ook de accu’s voor de ETCR- en Extreme E-serie. De bedrijven werkten eerder ook al samen aan andere projecten.
Eerste toepassing
Oxis en Williams richten nu in samenwerking met de Singaporese Yachts de Luxe (YdL) hun vizier op zee. Met behulp van de ultralichte lithium-zwavelceltechnologie van Oxis zal Williams het 400 kWh accupakket en het accumanagementsysteem voor een ruim 12 meter lang luxe pleziervaartuig, dat ontworpen is door YdL-directeur Jean-Jacques Coste. Het accusysteem zal het jacht van stroom voorzien gedurende een gepland vaarbereik tussen 70 en 100 zeemijl (130 en 185 km).
Williams heeft veel expertise in het ontwerp, de ontwikkeling en de assemblage van geavanceerde accusystemen, waaronder een aantal toepassingen in de zeer veeleisende wereld van de autosport. Door de samenwerking met Oxis Energy wordt dat potentieel nu ook in de maritieme sector verkend.
Naast een vijf keer hogere energiedichtheid als lithium-ionbatterijen, zijn lithium-zwavelcellen niet afhankelijk van giftige of zeldzame aardmaterialen, wat een veiliger alternatief biedt voor open-watertoepassingen. Aan het einde van de levensduur van de batterij kunnen de materialen worden verwijderd zonder het milieu te schaden. Naast de boot die nu in ontwikkeling is, verwacht Williams dat de technologie van het accusysteem schaalbaar is naar andere schepen.
De nieuwe lithium-zwavel-aangedreven elektrische boot zal zijn debuut maken op de Monaco Yacht Show van 2021 in september aanstaande.
Roboats als Uber op water
De eerste vloot van autonome boten ter wereld groeit – letterlijk. Na jaren testen en upgraden is de zelfvarende Roboat van MIT nu twee keer zo groot waardoor hij twee personen tegelijk kan vervoeren. De boten zijn ook intelligenter en kunnen zich nu in gecoördineerde groepen verplaatsen.
Het Roboat-project begon in 2016 als een reeks drijvende platformen die zelfstandig konden varen, passagiers en vracht vervoeren, de omgeving bewaken of verbindingen maken voor tijdelijke bruggen of podia. In 2018 zijn ze geüpgraded om slimmer en wendbaarder te worden en in 2019 kregen ze de mogelijkheid om te worden samengevoegd in verschillende arrangementen.
Passagiersvervoer
Recent is een nieuwe upgrade uitgevoerd. Waar eerdere modellen maximaal 1 m lang hadden, heeft de nieuwe Roboat II een lengte van 2 m waardoor hij eindelijk groot genoeg is om passagiers mee te vervoeren. Dat toonden twee onderzoekers aan door met z’n tweeën in de boot te klimmen en de boot daarna te laten varen.
Roboat II is nu ook veel slimmer dankzij een nieuw ‘Simultaneous Localization and Mapping’ -algoritme (SLAM) dat het vaartuig helpt om de snelste en meest directe route naar zijn bestemming te vinden. Iets waarvoor het plan voortdurend moet worden bijgewerkt terwijl het algoritme zijn omgeving detecteert met lidar (een soort laser-afstandmeter), GPS en een traagheidsmeter (IMU).
Uber-service
Uiteindelijk wil het team een tot soort Uber-service voor op water komen. Wanneer een klant een verzoek plaatst, wijst een systeemcontroller de dichtstbijzijnde Roboat toe om de klant op te halen. De boot zal dan autonoom zijn weg vinden met behulp van het SLAM-algoritme. Tijdens tests stuurde het team de Roboat II door de grachten van Amsterdam en was de boot in staat om een drie uur durende rondvaart te maken met een foutmarge van slechts 17 cm.
De ontwikkeling van een autonome boot die in staat is om haar locatie nauwkeurig in kaart te brengen, robuust is en vervoer van mensen mogelijk maakt, is een cruciale stap om het systeem in de volledige Roboat te implementeren. Het onderzoeksteam hoopt dat het uiteindelijk ook in andere boten zal worden geïmplementeerd om ook deze zo autonoom te maken.
De Roboats werken niet geïsoleerd dus heeft het team ze ook uitgerust met een nieuw systeem waarmee ze onderling verbinding kunnen maken en samen kunnen bewegen als een soort zwerm. Eén Roboat wordt als leider aangewezen en deze boot krijgt de bestemmingsinstructies. Er is geen directe communicatie tussen de leider en de volgers – in plaats daarvan schatten de volgers in waar de leider heen gaat en proberen ze hem bij te houden.
De huidige samenwerkingsalgoritmen houden zelden rekening met dynamische systemen op het water. Wanneer een team van watervoertuigen samenwerkt om mensen of goederen te vervoeren dan brengt dit unieke uitdagingen met zich mee die je niet tegenkomt bij lucht- of wegvervoer. Traagheid en belasting van de voertuigen worden bijvoorbeeld belangrijkere factoren die het systeem moeilijker te besturen maken.
Het team testte groepen van drie Roboats die aan beide uiteinden of naast elkaar waren verbonden en toonde aan dat ze in beide configuraties goed konden navigeren om bestemmingen te bepalen.
Bekijk Roboat II in actie in de onderstaande video.
Groene terrassen in driehoekige toren
Foster + Partners is begonnen met de bouw van een nieuwe, in het oog springende kantoortoren in een ongebruikelijke driehoekige vorm. Het nieuwe gebouw is ontwikkeld voor gemengd gebruik en integreert op charmante wijze de natuur met behulp van meerdere terrassen en een openbare tuin.
De toren – Avenida Cordoba 120 – is vernoemd naar de ligging aan de gelijknamige prominente straat in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Het gebouw krijgt een driehoekige vorm , vergelijkbaar met die van het beroemde Flatiron Building in New York . De toren gaat 35 verdiepingen omvatten en zal worden gedomineerd door kantoorruimten. Op de lagere verdiepingen komen een openbare tuin en een café. Daarnaast zullen verspreid over het gebouw in totaal zeven tuinterrassen zijn . Het idee is dat deze gaan dienen als informele ontmoetingsplekken en een prettige werkplek vormen.
De strategische locatie bevindt zich op het kruispunt tussen Avenida Cordoba en Avenida Alem, twee van de grootste verkeersaders in Buenos Aires. Vanuit het oosten is er ook een verbinding met de Avenida Madero. De driehoekige vorm van het gebouw maximaliseert het uitzicht richting de Rio de la Plata rivier en richting het dichtbevolkte stadscentrum, terwijl de lift, centraal gelegen langs de zuidgevel, ruimte biedt tot het maken van grote, flexibele en ruime plattegronden. Een fors deel van de plattegrond is open openbare ruimte in de vorm van een weelderige tuin die doorloopt onder het gebouw, opgetild boven een uitnodigend café dat zich nestelt in het landschap. De tuin biedt een natuurlijke oase voor kantoormedewerkers en voor publiek om te ontspannen in het groen of voor grootschalige zakelijke evenementen.
De driehoekige voetafdruk van de toren zorgt voor een atypische interieurindeling die volgens Foster + Partners een hoge mate van flexibiliteit mogelijk maakt. In totaal zijn hiervoor 20 verschillende plattegronden beschikbaar . De roestvrijstalen gevel en beglazing zorgen ervoor dat eventuele hitte buiten het gebouw wordt gehouden. Bovendien is het project gepland voor LEED Gold (een standaard voor groen bouwen).
Mini-huisje als semi-openluchtwoning
Ontwerper Caspar Schols geeft een frisse draai aan de klassieke houten cabine met zijn onlangs voltooide Anna Stay. Hoewel het op het eerste gezicht een normale hut lijkt, kunnen de muren van dit bijzondere stulpje uit elkaar worden geschoven. Zo kunnen de eigenaren een semi-openluchtwoning ervan maken.
Het idee voor Anna Stay ontstond toen Schols een paar jaar geleden een soortgelijk tuinhuisje voor zijn moeder ontwierp. Het bleek een grote hit en hij kreeg wereldwijd aandacht in de media. Sindsdien heeft hij zich verder verdiept in de architectuur van dergelijke mini-huisjes en gewerkt aan een versie die verkocht kon worden.
De mini-woning heeft vier configuraties: de eerste is een eenvoudige gesloten cabine, de tweede bestaat uit twee handmatig uit elkaar geschoven delen waarbij de ruimte tussen de delen volledig open is. Bij de derde configuratie schuiven de wanden eveneens uit elkaar maar bieden een glazen dak en wanden bescherming tegen de elementen. Tenslotte kan de cabine ook aan beide zijden worden voorzien van glas.
De buitenkant van het stulpje is bekleed met lariks dennenhout; de binnenkant is afgewerkt met Douglas dennenhout en berkenhout. Volgens de ontwerper is de vorm geïnspireerd op traditionele spoorwachtershuisjes. De wanden kunnen in dit geval echter -over rails- uit elkaar worden geschoven en vergrendeld met behulp van een veersysteem en ‘remblokken’.
Het interieur van de cabine bevindt zich grotendeels op de begane grond , met een woongedeelte, bed, kleine keuken en eetruimte plus een badkamer met douche . Een uitneembare ladder biedt echter ook toegang tot de hoger gelegen mezzanine slaapkamer met een typisch klein huiselijk laag plafond. De woning wordt verwarmd door een houtkachel; optioneel kan ook centrale verwarming worden geïnstalleerd.
Voor degenen die het basisidee van de cabine leuk vinden, maar deze liever als thuiskantoor gebruiken, heeft Schols ook een Anna Meet-versie ontworpen die als werkplek fungeert. Ook zijn uitvoeringen leverbaar die volledig onafhankelijk zijn van energievoorzieningen.
Hoefijzervormig park voor San Fransisco
Architectenkantoor Heatherwick Studio heeft plannen bekendgemaakt voor een ambitieus project aan de kust van San Francisco. Het project, The Cove, vervangt de restanten van een vervallen pier en parkeerterrein door een aantrekkelijk openbaar park in de golven.
Bij de realisatie van The Cove worden de bestaande pieren volledige verwijderd en vervangen door een nieuwe, hogere en moderne pier als betonconstructie. De bestaande 108 jaar oude pieren zijn aan het vervallen en hebben aan bouwkundige sterkte verloren. Nog belangrijker: het bestaande pierdek en de bijbehorende kolommen voldoen niet meer aan de voorschriften van de overheid. Daarbij wordt nog geen rekening gehouden met de voorziene zeespiegelstijging van 0,9 m of meer. Nieuwe moderne pierconstructies zijn dan ook uit oogpunt van menselijke gezondheid, veiligheid én financiën noodzakelijk.
The Cove is bedoeld voor toekomstige generaties en zal een locatie worden waar je met veel plezier een middagje door kunt brengen om te ontsnappen aan de drukte van de stad. Veel van de beschikbare ruimte zal worden ingenomen door een centraal parkgebied ter grootte van 2 ha. Op deze ruimte komt een plein voor algemeen gebruik en een terrein met inheemse bomen en duingrassen, drassig land en een ellipsvormige wandelpad. Daarnaast wordt er nagedacht over mogelijkheden om watersportactiviteiten te beoefenen en op een centrale plaats een bioscoopscherm op te stellen. Het park zou verder worden omringd door een campus van twee verdiepingen met kantoor- en winkelruimte.
The Cove moet in hoge mate duurzaam en CO2-vrij worden. Als alles goed gaat, wordt het in 2026 voltooid.
‘Origami kajak’ in enkele minuten ingeklapt
Als je een kajak wilt, die niet opblaasbaar is, heb je meestal ook een auto met een geschikte dakdrager nodig. De Duitse productontwerper Daniel Schult heeft echter een alternatief bedacht: hij ontwikkelde een opvouwbare kajak die als een rugzak kan worden gedragen
Allereest, ja, de Amerikaanse fabrikant ‘Oru’ maakt momenteel al origamiachtige kajaks die plat kunnen worden opgevouwen voor eenvoudig transport en opslag. De CLR-kajak van Schult heeft veel weg van origami, weegt zeer weinig, kan worden ingeklapt en snel weer worden uitgeklapt. In één tot twee minuten is de kajak klaar om te vertrekken.
Net als het bij vergelijkbare kajaks , bestaat het lichaam van de CLR uit voorgevouwen, gegolfd polypropyleen. Het materiaal wordt bedekt door een beschermende deklaag van ethyleenpropyleen rubber. Met behulp van riemen en aluminium bevestigingsmiddelen wordt de boot in de gewenste vorm gehouden zodra deze is uitgepakt.
De kant-en-klare CLR is 3,4 meter lang en 65 centimeter breed. Het maximale draagvermogen bedraagt 118 kilogram . De gebruiker zit op een geïntegreerde, schuimrubberen zitting met een rugleuning. Eenmaal opgevouwen is de kajak nog slecht 70 x 50 x 6 centimeter en kan hij makkelijk worden gedragen met behulp van de meegeleverde riemen set. Het hele pakketweegt 6 kilo; aanzienlijk lichter dan veel vergelijkbare varianten.
Robot onderzoekschip start ontdekkingsreis
Exact 400 jaar nadat de Mayflower vanuit Engeland vertrek naar de Nieuwe Wereld gaat een autonoom, door zonne-energie aangedreven, onderzoekvaartuig van start voor een missie om milieugegevens over de oceaan te verzamelen.
Na twee jaar voorbereiding vertrok de Mayflower Autonomous Ship uit Plymouth in Devon voor een zes maanden durende proeftocht. De bedoeling is om volgend jaar de Atlantische Oceaan over te steken volgens de route die de Pilgrims in 1620 namen.
Kunstmatige intelligentie
Zoals de naam aangeeft, staat er geen kapitein aan het roer, maar een navigatiesysteem op basis van kunstmatige intelligentie, dat is ontwikkeld door MarineAl. Deze ‘Al Captain’ maakt gebruik van gegevens van de radar aan boord, GPS, nautische kaarten, omgevingssensoren, een vademmeter, een transportmanagementsysteem en weergegevens.
De hedendaagse Mayflower kan de horizon scannen op eventuele gevaren, beslissingen nemen op basis van verkregen informatie en de koers veranderen op basis van actuele data. Daarmee heeft het schip meer gemeen met de modernste computertechnologie dan met zijn 17e-eeuwse naamgenoot.
Trimaran
De Mayflower is uitgevoerd als trimaran die 15 meter lang en 6,2 meter breed is en 4,5 ton weegt – minder dan 3 procent van het gewicht van de oorspronkelijke Mayflower. Het project is een samenwerking van IBM en non-profit oceaanonderzoek ProMare, samen met een wereldwijd consortium van partners – inclusief Thales, Nvidia, de Universiteit van Plymouth en Aluship.
Het navigatiesysteem is samengesteld door navigatie-satellietsystemen, traagheidsmeetunit, radar, satellietcommunicatiesysteem, automatisch indentificatiesysteem en een weerstation. Er zijn zes door AI bestuurde camera’s, meer dan 30 boordsensoren, tenminste vier computers en andere geavanceerde apparatuur.
Hybride voorstuwing
Het hybride elektrische voortstuwingssysteem wordt aangedreven op basis van zonne-energie en bestaat uit twee dubbele 20 kW permanentmagneetmotoren en lithium-ijzer-fosfaat batterijen. De topsnelheid van het vaartuig bedraagt 10 knopen. Naast het autonome onderzoekvaartuig hebben IBM en ProMare ook het MAS400 portaal aangekondigd. Dit levert real time updates over de positie van het schip alsook informatie over milieuomstandigheden en data van de onderzoekprojecten. Via de chatbot Artie worden bezoekers van het portaal geïnformeerd over het schip en zijn tocht. Op deze manier wordt het publiek enthousiast gemaakt voor bescherming van onze oceanen.
Emissievrije, elektrische sleepboot
Navtek Naval Technologies heeft de eerste volledig elektrische sleepboot ter wereld te ontworpen en gebouwd: de ZEETUG, een afkorting van Zero Emissions Electric tug (sleepboot).
Het begon met twee – ogenschijnlijk eenvoudige – verzoeken: Gisas Shipbuilding wilde een havensleepboot die een lagere emissie combineerde met een geringere omvang dan de rest van de vloot. De sleepboten moesten voldoen aan een toenemend milieubewustzijn en goed ‘uit de voeten kunnen’ in d bijzonder krappe haven van Tuzla, Istanbul.
De eerste ZEETUG, Gisas Power, werd dit jaar gebouwd bij Navtek’s moederbedrijf TK Tuzla Shipyard voor de Turkse eigenaar GISAS Shipbuilding Industry en is actief in het gebied rond de scheepswerf in de haven van Tuzla. Gisas Power is gebaseerd op een ZEETUG-30 ontwerp met 32 ton trekkracht. De totale lengte bedraagt 18,7 m, de breedte 6,7 m terwijl de ontwerpdiepgang zo’n 3,5 m is. De gemiddelde snelheid bedraagt 10 knopen.
Met behulp van een modulair systeem heeft ZEETUG een geïntegreerd elektrisch voortstuwingssysteem ter beschikking dat is afgestemd op het specifieke werkprofiel van de klant (van 5 tot 75 ton trekkracht).
Batterijpakketten
De energie voor de ZEETUG-30 wordt geleverd door twee lithium-ionbatterijpakketten van 1.450 kW. Voor de veiligheid heeft de sleepboot twee redundante batterijruimtes, één aan de voor- en één aan de achterzijde. De batterijruimtes worden op een constante temperatuur gehouden door een luchtkoelsysteem. Om het stroomverbruik te optimaliseren, de prestaties te analyseren en het bereik van de elektrische sleepboot te vergroten, heeft Navtek het Smart Tug Energy Management System (STEMS) ontworpen. De STEMS-software bewaakt de prestaties van ZEETUG via een onboard data-acquisitiesysteem. Het houdt de snelheid van de sleepboot, de motorsnelheid, het stroomverbruik, de temperatuur van de batterij-motor en de laadtoestand van de batterij bij. Op basis hiervan geeft het systeem feedback en stelt het acties voor aan de kapitein. Dankzij bewaking en diagnostiek op afstand kunnen technici en ingenieurs eventuele problemen real time oplossen.
Snellaadstation
De sleepboot kan in een uur volledig worden opgeladen door een snellaadstation. Dit QCS (snellaadstation) is ook ontworpen en gebouwd door Navtek. In vergelijking met vergelijkbare dieselmechanische sleepboten wordt verwacht dat de volledig elektrische ZEETUG-30 in een jaar 210 ton CO2-uitstoot en negen ton NOx-uitstoot zal besparen. ZEETUG is een budgetvriendelijke groene technologie met bedrijfskosten van het volledig elektrische aandrijfsysteem die 85% lager liggen. Bovendien zorgt het hoge vermogen voor een aanzienlijke verhoging van het comfort, zonder lawaai, zonder trillingen en zonder uitstoot.
Check de video om de ZEETUG aan het werk te zien.
Genezen in natuurlijke omgeving
De bouw van het ziekenhuis Magdi Yacoub Global Heart Centre in Egypte is begonnen. Wat het ziekenhuis zo bijzonder maakt is het ontwerp dat erop gericht is om het genezingsproces zoveel mogelijk te versnellen. Hiertoe kunnen patiënten herstellen in een gekoeld en weelderig landschap.
Het Magdi Yacoub Global Heart Centre in Cairo, een ontwerp van Foster + Partners, verrijst aan de voet van de piramides (of in ieder geval dichtbij genoeg om ze goed te kunnen zien). Het gaat gratis gezondheidszorg bieden aan kansarme patiënten, die omringd zullen zijn door tuinen met inheemse planten.
Weelderig groen
Het Magdi Yacoub Global Heart Centre is de nieuwste buitenpost van het Aswan-hartcentrum, dat werd opgericht door de beroemde Egyptische chirurg Sir Magdi Yacoub. De gratis behandelingen zijn bedoeld voor de bevolking van Egypte en daarbuiten, in het bijzonder voor de mensen in Afrika ten zuiden van de Sahara. Het ontwerp van het 300 bedden tellende ziekenhuis en de weelderig groene omgeving zorgen voor een kalmerende werking en bevorderen de snelheid van genezen.
Het ziekenhuis gaat vier verdiepingen omvatten en zal een maximale hoogte van 29 m hebben. Het bovenste gedeelte steunt op pilaren, waardoor er een schaduwrijke plek onder het gebouw is gecreëerd. Natuurlijk licht en ventilatie zijn belangrijke aandachtspunten en het interieurontwerp zal verwijzen naar de Egyptische geschiedenis.
Op de begane grond wordt een groot deel van het ziekenhuis ondergebracht, met inbegrip van diagnose- en behandelingsfaciliteiten, een afdeling voor ongevallen en spoedgevallen, een chirurgische afdeling en een grote polikliniek en revalidatieafdelingen. Een groen terras op de tweede verdieping biedt bezoekers en personeel verkoeling.
De acht intensive care units zijn zodanig georiënteerd dat zij uitzicht hebben op de aangelegde tuinen. Om de directe omgeving te kunnen koelen, zal een nieuw meer worden aangelegd. Het ziekenhuis zal als groen worden gecertificeerd, alhoewel de duurzaamheidsdetails vooralsnog niet volledig bekend zijn.
Apple’s meest ambitieuze winkel lijkt op water te drijven
Het onlangs voltooide Apple Marina Bay Sands, een van Apple’s meest ambitieuze retailprojecten, lijkt in Singapore op het water te drijven. Het gebouw is voorzien van royale beglazing met een prachtig panoramisch uitzicht en is bereikbaar via een onderwateringang.
Panoramisch uitzicht
Het ontwerp van de Apple Marina Bay Sands is geïnspireerd op het Pantheon in Rome en is tot stand gekomen in samenwerking met Foster + Partners. De winkel is uitgevoerd als bol waarin de bezoeker een ononderbroken 360 graden panoramisch uitzicht heeft. Voor schaduw zorgen zowel de omringende bomen als de lamellen, die zorgvuldig zijn gevormd om een aangenaam lichteffect te creëren. De bol bestaat uit 114 stukken glas en is volledig zelfdragend dankzij slechts 10 smalle verticale stijlen.
Forum en Boardroom
Het interieur zal vertrouwd zijn voor iedereen die al eens eerder een Apple Store heeft gezien. Een ruimte die het Forum wordt genoemd, bevat een videowall voor het organiseren van evenementen. De zogenaamd Boardroom ligt onder de waterlijn; hier kan advies worden gekregen over het gebruik van Apple en Apple software. Het gebouw is bereikbaar via een voetgangersbrug, maar er is ook een onderwatertunnel die verbonden is met een nabijgelegen winkelcentrum.
80 meter grote zeilen zorgen voor forse CO2 reductie
Schepen en zeilen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al duizenden jaren maken we gebruik van zeilen om schepen voort te bewegen. Zo’n honderd jaar geleden maakten de vertrouwde zeilen plaats voor verbrandingsmotoren. Daarmee waren zeilen eigenlijk alleen nog interessant voor recreatieve zeilvaart.
Emissievrije vrachtvaart
De verbrandingsmotoren aan boord van schepen krijgen nu toch weer concurrentie van zeilen. Emissievrije vrachtvaart krijgt steeds meer aandacht, waardoor ook zeilen nu weer terugkomen als aantrekkelijke voortstuwingsmogelijkheid. Door gebruik te maken van geavanceerde materialen, computerbesturing en nieuwe ontwerpen presteren de zeilen daarbij op alle niveaus uitstekend.
Het nieuwste concept is de Oceanbird, een gigantisch vrachtschip dat maximaal 7.000 auto’s kan vervoeren met een gemiddelde snelheid van 10 knopen. Dat is niet zo snel als een conventioneel vrachtschip maar is toch al aardige prestatie. Voor de voortstuwing zorgen vier kolossale 80-meter hoge uitschuifbare vleugelzeilen. De uitstoot van de Oceanbird ligt daarmee maar liefst 90 procent lager dan die van conventionele vrachtschepen .
Vleugelzeilen
De vleugelzeilen, opgebouwd uit metaal en composietmaterialen, kunnen worden ingetrokken tot ongeveer 20 m. Op die manier kan ook onder stormachtige omstandigheden gewoon worden doorgevaren of onder bruggen door worden gegaan. Naast de zeilen blijft de Oceanbird voor een deel van het vermogen toch afhankelijk van motoren al was het alleen maar om goed de haven in de manoeuvreren of om het schip in geval van nood bestuurbaar te houden.
De Oceanbird is een samenwerkingsproject tussen de scheepsbouwer Wallenius Marine, het Zweedse onderzoeksinstituut SSPA en het Koninklijk Instituut voor Technologie in Stockholm. Het zeilschip heeft een lengte van ongeveer 200 m en een breedte van 40 m. Naast vrachtschepen leent dezelfde technologie zich ook voor andere grote schepen, zoals cruiseschepen. Het is vooralsnog onwaarschijnlijk dat het containerschepen zal gaan vervangen. Deze hebben nu eenmaal het gehele dekoppervlak nodig om containers te kunnen stapelen.
Dat zeilvaart de nodige voordelen biedt, bewijzen de cijfers: de commerciële scheepvaart draagt ongeveer 2,5 procent bij aan de wereldwijde CO2-uitstoot en is verantwoordelijk voor 18-30 procent van de stikstofoxiden die vrijkomen in de atmosfeer. Door de goedkope, vuile brandstof veroorzaakt de commerciële scheepvaart bovendien 9 procent van de zwaveloxiden dankzij goedkope, vuile brandstof. Zien wat het zeilen betekent? Onderstaande video geeft een aardige indruk.
Swordfish: tender voor op of onder het water
Met de Swordfish introduceert het Franse Platypus een tender waarmee de eigenaar op- en onder water kan varen.
De 12 meter lange Swordfish is een tender die de passagiers niet alleen op maar ook onder water laat genieten. De boot is voorzien van een koepel die met hydraulische armen onder de golven wordt gedompeld. Naast de kapitein kunnen maximaal zeven passagiers, comfortabel achterover leunend, geniet van het onderwater-zeemilieu. De koepel krijgt automatisch zuurstof toegevoerd zodat zuurstofmaskers voor de inzittenden overbodig zijn.
De Swordfish wordt leverbaar in elektrische en hybride uitvoering. De eerste is uitgerust met twee 500-kW motoren en 400-Wh batterijen en heeft een topsnelheid van zo’n 40 knopen en een kruissnelheid van 18 knopen. Bij een snelheid van 7 knopen s het bereik van de accu’s zo’n 115 zeemijlen. De hybride versie heeft twee V8-benzinemotoren met een vermogen van 900 pk elk en twee elektrische motoren van 80 kW. Dit model biedt een topsnelheid van 50 knopen en uiteraard een veel groter bereik. Dankzij de elektromotoren kan voor onderwaternavigatie toch maximaal worden geprofiteerd van stilte.
Het ontwerp van de tender als trimaran is opvallend voor een vaartuig van deze omvang. De romp heeft een kern van hout en gedraagt zich uitstekend bij golven. Het onderwatergedeelte heeft veel weg van een stealth vliegtuig. De Swordfish wordt naar verwachting in 2021 in productie genomen door Platypus en L2. De wereldpremière wordt verwacht op de Monaco Yacht Show van dat jaar.