Op maat gemaakte inlegzolen en schoenen 3D-printen voor klanten
HP kondigt FitStation aan, een nieuw platform waarmee klanten van het bedrijf schoenen met op maat gemaakt zolen en op maat gemaakte inlegzolen kunnen produceren. Het platform wordt in een pilotproject uit gerold bij de Duitse fabrikant van veiligheidsschoenen Steitz Secura en de Amerikaanse leverancier van inlegzolen Superfeet.
FitStation geeft bedrijven de mogelijkheid voor klanten op maat schoenen en zolen te produceren. Hierbij worden beide voeten van de gebruikers individueel van elkaar met een 3D-scanner in beeld gebracht, waarbij ook de voetdruk wordt gemeten en de loopbeweging van de klant wordt geanalyseerd. Op basis hiervan wordt een uniek digitaal profiel van beide voeten ontwikkeld. Dit profiel kan vervolgens door bedrijven worden gebruikt om een op maat gemaakte inlegzool en schoenen met op maat gemaakte zolen te produceren voor hun klanten. Deze zijn dus niet alleen op maat gemaakt voor iedere klant, maar ook toegespitst op de linker- of rechtervoet van een klant. Deze schoenen en inlogzolen worden vervolgens 3D-geprint met behulp van de HP Multi Jet Fusion technologie van HP.
HP geeft aan met de FitStation leverancier van schoenen en inlegzolen niet alleen de mogelijkheid te willen geven op maat gemaakte producten te ontwikkelen voor klanten, maar ook de leveranciersketen van de bedrijven wil veranderen. Zo hoeven bedrijven bijvoorbeeld niet langer grote hoeveelheden inlegzolen in voorraad te houden om direct de gewenste inlegzool aan een klant te kunnen leveren, maar kunnen zij deze direct voor de klant printen. Dit betekent dat bedrijven niet langer hoeven te investeren in het aanleggen van een voorraad, voorkomt dat zij met onverkoopte producten blijven zitten en scheelt daarnaast opslagruimte.
Op maat gemaakte brillen
Met FitStation brengt HP een oplossing op de markt waarmee bedrijven ter plekke voor klanten op maat gemaakte producten kunnen ontwikkelen via additieve productie. Deze werkwijze wordt momenteel slechts mondjesmaat door bedrijven wereldwijd toegepast. Een voorbeeld van een ander bedrijf dat deze werkwijze heeft omarmd is Roger Bacon. Dit bedrijf ontwikkelt voor klanten een op maat gemaakt brillen, waarvan het monteur een pasvorm krijgt die is afgestemd op de vorm van het hoofd van de klant.
Klanten van Roger Bacon kunnen via een app op hun smartphone bestaande ontwerpen bekijken en deze naar wens aanpassen om een gepersonaliseerd ontwerp te maken. Dit ontwerp kunnen zij delen met hun direct omgeving om hier feedback op te krijgen en hun mening te pijlen. Zodra zij dit ontwerp hebben afgerond gaan zij langs in bij een Roger Bacon-opticien, waar de bril op maat wordt gemaakt met behulp van een 3D-printer.
Schoenen voor atleten
Adidas zet al langer additieve productie in om schoenen met op maat gemaakte zolen voor klanten te kunnen produceren. Het bedrijf zet hier sinds april Digital Light Synthesis voor in, een technologie die is ontwikkeld door het bedrijf Carbon. Bij deze technologie wordt een programmeerbare vloeibare hars bestraald met ultraviolet licht om duurzame polymere producten te kunnen creëren.
Adidas gebruikt deze technologie in de FutureCraft 4D-schoen. Deze schoenen zijn gericht op atleten en worden op maat ontwikkeld om te voldoen aan de behoeften van atleten op het gebied van bewegingsvrijheid, demping, stabiliteit en comfort. De FutureCraft 4D-schoen is de tweede schoen die door Adidas met behulp van additieve productie wordt ontwikkeld. Het bedrijf lanceerde in 2015 al de Futurecraft 3D Runner, een hardloopschoen die was voorzien van een 3D-geprinte zool. Deze schoen wordt inmiddels niet meer geproduceerd; Adidas stelt afscheid te hebben genomen van 3D-printen en volledig overgestapt te zijn op Digital Light Synthesis.
Auteur: Wouter Hoeffnagel
Bron: HP
Bron: Roger Bacon
Bron: Adidas
Killer robots: een nieuw gevaar op het gebied van kunstmatige intelligentie?
Robotisering neemt een steeds grotere plek in de industrie én ons dagelijkse leven in, ook in Nederland. Maar het heeft ook een keerzijde. Zo zijn er op het moment grote zorgen over robots die in oorlogen worden ingezet.
Verschillende bestuurders van robotbedrijven en andere specialisten rondom dit thema hebben in een open brief gewaarschuwd voor de gevaren van zogenoemde ‘killer robots’. De Verenigde Naties (VN) zijn zelfs opgeroepen om deze specifieke robots een halt toe te roepen. Een van de ondertekenaars is Tesla-topman Elon Musk.
Tijdens een conferentie in Melbourne onlangs, gericht op kunstmatige intelligentie, is de brief openbaar gemaakt. Naast Musk zijn er nog zo’n 115 andere robot-specialisten, uit 26 landen in totaal, die waarschuwen voor het risico van autonome wapens op basis van kunstmatige intelligentie.
Samen
Het is de eerste keer dat AI- en robotbedrijven op deze schaal gezamenlijk een statement maken tegen dit type robots. In 2015 werd ook al een brief gestuurd, maar dat was toen nog door een veel kleinere groep.
Er is voornamelijk vrees voor massaproductie. “Dodelijke autonome wapens dreigen de derde revolutie in oorlogsvoering te worden”, staat in de brief. “Als ze eenmaal zijn ontwikkeld, zullen gewapende conflicten op een grotere schaal dan ooit tevoren kunnen worden uitgevochten, en veel sneller dan mensen kunnen bevatten.”
Industrialisatie oorlogen
Een belangrijke aanjager van de brief is Toby Walsh, een hoogleraar Artificial Intelligence op de University of New South Wales in Sydney. Hij zegt er het volgende over: “Bijna elke technologie kan gebruikt worden voor goede en slechte doeleinden, en dat geldt ook voor kunstmatige intelligentie. Deze technologie kan veel problemen in de huidige maatschappij helpen aangaan: ongelijkheid en armoede, uitdagingen op het gebied van klimaatverandering en de maar doorgaande financiële crisis. Dezelfde technologie kan echter ook gebruikt worden in autonome wapens en zo oorlogen industrialiseren.”
“We moeten vandaag keuzes maken over welke toekomst we willen. Ik sta in elk geval achter de bedrijven en organisaties die de VN oproepen om zulke wapens te verbieden, net zoals bijvoorbeeld chemische wapens verboden zijn.”
Nederland
Een van de Nederlandse ondertekenaars is Koen Hindriks. Hij is directeur van de startup Interactive Robots en daarnaast docent aan de TU Delft. Hij ziet het niet zitten dat robots autonoom de belangrijke keuzes kunnen maken die over leven of dood gaan, zo zegt hij tegen Nu.nl. “Er is dan geen controle meer vanuit de mens, wij kunnen niet meer ingrijpen.” Het bedrijf van Hindriks maakt sociale robots, onder meer voor gebruik in het onderwijs. “Dus wij zijn er heel erg voor dat we robots maken die sociaal een positieve functie in de samenleving hebben.”
Elon Musk heeft onder meer uitgesproken dat superslimme robots een bedreiging vormen voor de mensheid en een groter gevaar vormen dan Noord-Korea. Daar zijn veel specialisten, waaronder Hindriks, het niet mee eens. Volgens hen schuilt het gevaar juist in het maken van ‘domme’ robots.
Hacking
Een ander gevaar waar onder meer Musk voor waarschuwt, is de beveiliging. Hij liet onlangs tijdens een interview een voorbeeld zien van een robot die oorspronkelijk bedoeld is als persoonlijke assistent voor mensen die hulp in huis kunnen gebruiken. Hackers hadden de robot aangeleerd om op (nu nog) voorwerpen in te steken.
Door: Kelly Bakker
Bron/foto: Nu.nl/AAP
Grootste datacenter ter wereld in arctisch gebied
Ons dagelijks bestaan -thuis of op kantoor- is nagenoeg volledig afhankelijk van datacenters: internetverkeer, social media accounts of rekencapaciteit – allemaal vinden ze hun oorsprong in een datacenter. Het gevolg is wel dat deze centra gigantische hoeveelheden energie verbruiken; grotendeels om de computerapparatuur koel te houden.
Om dat zoveel mogelijk te voorkomen, wordt nu in het noorden van Noorwegen het grootste datacenter ter wereld gebouwd. Het koude, arctische klimaat houdt de servers koel terwijl alle benodigde elektriciteit van duurzame energiebronnen afkomstig is.
Eerder al probeerde Microsoft een datacenter met water te koelen door deze op de bodem van de zee te plaatsen. Nu werd gekozen voor het arctische gebied dat eigenlijk te beschouwen is als een gigantische koelkast en daarmee dé omgeving voor grootschalige dataopslag. Het bedrijf hierachter, Kolos, koos het Noorse stadje Ballangen als vestigingsplaats voor het datacenter.
Volgens het bedrijf is 100 procent van de energie voor het datacenter afkomstig van duurzame bronnen. Daartoe maakt het bedrijf niet alleen gebruik van windenergie maar ook van waterkracht van de omliggende wateren. Deze bronnen zorgen voor een vermindering van de energiekosten met 60 procent, zelfs wanneer de grens van 1.000 MW aan vermogen wordt doorbroken. Daarmee zou het in één keer het grootste datacenter ter wereld zijn.
Bron: Microsoft
Dutch Windwheel: het nieuwe iconische bouwwerk van Rotterdam?
Het ziet ernaar uit dat Rotterdam een iconisch bouwwerk aan de skyline gaat toevoegen. Het project ‘Dutch Windwheel’ wordt inmiddels ondersteund door meerdere partijen en moet in 2025 gerealiseerd zijn.
De Dutch Windwheel is een uniek gebouw in de vorm van een ring met in het midden een groot gat. Het doel is er om er een multifunctioneel gebouw van te maken. Aan de buitenzijde draaien 36 cabines rond, erbinnen zijn onder meer woningen, een hotel en een attractie.
De initiatiefnemers van de Dutch Windwheel willen het gebouw zo circulair, duurzaam en gezond mogelijk maken en een hoog energie-opwekkend vermogen realiseren. Daarom wordt het gebouw uitgerust met geavanceerde technologische oplossingen, die voor een deel nog ontwikkeld of uitgebreid moeten worden.
Een innovatieconsortium van verschillende partijen, waaronder Koninklijke BAM Groep, Dura Vermeer, SPIE en Siemens, werkt aan alle technologische innovaties. Zo moet de ‘bedrading’ in het gat van de ring die windenergie moet opwekken, nog gedeeltelijk ontwikkeld worden. Ook de ‘slimme’ ramen, waarop bezoekers informatie kunnen lezen als ze naar buiten kijken, is nog niet klaar.
Aanpassingen
Twee jaar geleden werden het bouwwerk en de bijbehorende technologische hoogstandjes voor het eerst gepresenteerd door de bedenkers. Hoewel het bijzondere concept wereldwijde aandacht kreeg, was er ook nog scepcis; het plan en de belofte dat het gebouw door een innovatieve techniek meer windenergie zou produceren dat de bewoners en gebruikers consumeren, leken onhaalbaar. Sindsdien zijn een aantal onderdelen van het ontwerp aangepast. Zo is de hoogte van 174 naar 160 meter teruggebracht en de hoofddraagconstructie bestaat niet langer uit twee ringen. Dat heeft niet alleen te maken met de benodigde hoeveelheid staal, maar ook met de turbulentie die de buitenste ring zou veroorzaken. In het nieuwe schetsontwerp heeft het Windwheel een kleiner en hoger gelegen gat.
Of er nog iets van de in 2015 aangekondigde windenergietechniek Ewicon (Elektrostatische Windenergie Conversie) in het gebouw zal terugkomen, is nog niet helemaal duidelijk. Ewicon maakt gebruik van elektrospraying. Het systeem vernevelt water, waarbij druppels een elektrische lading meekrijgen. Als de elektrostatisch geladen waterdruppels met de wind wegwaaien, ontstaat er in de Ewicon een ‘gebrek’ aan lading. Om de weggewaaide lading aan te vullen loopt er vanzelf een elektrische stroom naar de Ewicon. Deze stroom is inzetbaar voor verlichting of elektronica. Onder meer de TU Delft werkte aan de Ewicon, maar er zijn nog vraagtekens over in hoeverre de windinnovatie bijdraagt aan de gewenste energiepositieve status van het gebouw.
Technologische oplossingen
Dat het gebouw er komt, lijkt echter wel een zekerheid, zeker nu de overheid, gemeente Rotterdam en provincie Zuid-Holland eind juni een ‘Green Deal’ tekenden voor de Dutch Windwheel. Daarnaast werken ook verschillende partijen en architecten aan het project mee.
Een van de betrokken architecten, Duzan Doepel, heeft zich voor het ontwerp laten inspireren door termieten. Tegen Trouw zegt hij: “Termieten zijn superslimme beestjes. Ze bouwen termietenheuvels zodanig, dat ze binnenin een optimaal binnenklimaat hebben. Wij willen, net als de termieten, gaan werken met klimaatgevels, door een isolerende tussenwand te bouwen.”
Als de Dutch Windwheel uiteindelijk daadwerkelijk gebouwd gaat worden, dan zal dit gedaan worden met afbreekbare materialen afkomstig uit de Rotterdamse regio. Een belangrijk doel van de makers is om het bouw dynamisch te maken en ervoor te zorgen dat het ook na de bouw doorontwikkeld kan worden. Dit concept, dat ervoor zorgt dat gebouwen nooit ouderwets worden, is een nieuwe standaard op het gebied van smart city ontwikkeling.
De financiering vormt inmiddels geen probleem meer; veel Chinese en Russische investeerders zijn bereid om geld in het bijzondere project te stoppen.
Door: Kelly Bakker
Bron: Dutch Windwheel/Trouw/Wattisduurzaam
‘s Werelds eerste op afstand bedienbare commerciële schip
In Kopenhagen demonstreerden Rolls-Royce en sleepbedrijf Svitzer recent het eerste (commerciële) schip dat op afstand wordt bediend. Eerder dit jaar werd al een aantal manoeuvres geoefend waarbij de kapitein van het schip vanuit het hoofdkantoor het schip vanuit de haven afmeerde, 360 graden draaide en het naar het hoofdkantoor liet varen, waar het werd aangemeerd.
Beide bedrijven werken samen aan het testen van schepen die op afstand en autonoom worden bediend. De technologische kennis van Rolls-Royce en praktische knowhow van sleepbedrijf Svitzer sluiten goed op elkaar aan. Daarbij richt de aandacht zich op de autonome navigatie, het situationele bewustzijn, het afstandsbedieningcentrum en communicatie.
Het betreffende schip is voorzien van een paar MTU 16V4000 M63 dieselmotoren van Roll-Royce elk met een vermogen van 2.000 kW bij 1.800 tpm. Daarnaast is het schip uitgevoerd met het Dynamic Positioning System die de schakel vormt naar het afstandsbedieningsysteem.
Een aantal sensoren aan boord van het schip combineert met behulp van geavanceerde software verschillende soorten data. Hiermee wordt de kapitein geïnformeerd over het schip en haar omgeving. De gegevens worden betrouwbaar en veilig naar een Remote Operating Center (ROC) gestuurd alwaar de kapitein zich bevindt.
Bij het project worden de beide bedrijven bijgestaan door Lloyd’s Register. Deze verwacht dat de komst van autonome schepen niet lang meer op zich laat wachten. Alhoewel het niet nodig bleek te zijn, was gedurende de test een compleet team van kapitein en bemanning aan boord om in voorkomende gevallen de bediening veilig over te kunnen nemen.
Bron: Rolls-Royce
De meest veelbelovende startups van Y Combinator 2017
Y Combinator, een internationaal bekende investeringsmaatschappij in startups, hield onlangs demodagen voor nieuwe ondernemers. Tijdens deze dagen presenteren de meest veelbelovende startups zich, veelal in de technische hoek. Zo waren er dit jaar veel startups aanwezig op het gebied van biotech en kunstmatige intelligentie. We hebben de meest interessante op een rijtje gezet.
Twee keer per jaar
Y Combinator heeft al eerder laten te zien een neus te hebben voor succesvolle startups. Zo investeerde het in het verleden bijvoorbeeld in Airbnb, Dropbox en Stripe. Twee keer per jaar investeert het bedrijf een bedrag van 120.000 dollar in een groot aantal startups. De startups vestigen zich vervolgens drie maanden lang in Silicon Valley waar ze intensief worden begeleid. Aan het einde van dit traject volgt een demodag, waarbij de startups hun bedrijven presenteren aan een geselecteerd groepje genodigden.
De eerste demodag van dit jaar heeft weer een hoop mooie startups laten zien. Veel van deze startups zetten in op de toekomst en nieuwe technologieën. Een beknopt overzicht:
Zendar: In een wereld waarin zelfrijdende auto’s realiteit lijken te worden, is Zendar een waardevolle toevoeging. Dit bedrijf ontwikkelt HD-radar voor autonome voertuigen. Bestuurloze auto’s vertrouwen nu op twee technologieën: lidar en traditionele radar. Lidar kan de omgeving in HD zien maar doet het niet goed in slechte weersomstandigheden, terwijl radar wel goed werkt bij slecht weer, maar niet in HD kan zien. Zendar heeft het beste van beide technologieën samengebracht in hun radarsysteem. De startup zelf verwacht dat er de komende drie jaar 10 miljoen autonome voertuigen gemaakt worden.
Pyka: Pyka wil ‘vliegende auto’s realiteit maken met zijn auto-pilot eenpersoons vliegtuigen. Het bedrijf heeft al een vliegtuig van bijna 200kg gebouwd dat zichzelf rondvliegt en kan opstijgen en landen in 27 meter. Omdat autoriteiten veel testen willen zien voordat vliegende auto’s echt in gebruik genomen gaan worden, zet Pyka haar drones in voor het bestuiven van gewassen in Nieuw-Zeeland. Vanuit daar wordt gekeken wat nog nodig is voordat menselijk transport nodig is.
Modular Science: Modular Science is erop uit om 99 procent van de processen die betrokken zijn bij de verbouwing van groenten te automatiseren met hun landbouwrobots. Ze willen daarmee de productie van voedsel gezonder maken voor mens en milieu. Ze rekenen 2000 dollar per hectare, wat volgens hen de helft is van wat boeren momenteel betalen voor de inzet van medewerkers.
May Mobility: Begeeft zich op de markt van autonome voertuigen. Het team is er vooral op uit om als eerste de markt op te gaan. Daarvoor is het onder meer een samenwerking aangegaan met de stad Detroit. Hun idee is dat het voertuig zijn werk kan doen door gebruik te maken van minder variabelen. Dit kan door het voertuig te laten opereren in een meer voorspelbare omgeving, zoals rustige woonwijken en zakelijke districten.
Sunu: Mensen met een beperkt zicht blesseren zichzelf regelmatig. Sunu wil daar iets aan doen en heeft een armband ontwikkeld met een sonarsensor. De band laat slechtzienden en blinden weten wanneer ze een omgevingsobject benaderen. Het ultrasone geluid dat de Sunu uitzendt, kaatst van objecten terug naar de sensoren van de slimme band. Op basis van de sterkte van de terugketsende golven wordt een vibrerend signaal afgegeven. Afhankelijk van de afstand van het omgevingsobject, wordt de vibratie sterker of zwakker. Een zes maanden durende beta-test heeft uitgewezen dat het aantal ongelukken met 90 procent afnam. Het product is inmiddels gepatenteerd en geproduceerd en Sunu heeft zich als doel gesteld aan alle blinden en slechtzienden in de VS (zo’n 10 miljoen) een armband te verkopen.
Kestrel Materials: William Gore bouwde een bedrijf op door de uitvinding van de ademende, waterproof stof Gor-Tex. Hij wil nu een volgende stap maken in de textielwetenschap en is bezig met een stof die reageert op kou door te buigen en zo luchtzakken creëert die warmte opvangen en mensen warm houden. Als de lucht weer warmer wordt, ‘storten’ de zakken in zodat er minder warmte inzit en mensen koeler blijven. Het bedrijf heeft al een intentieverklaring van een grote matrassenfabrikant dat die de stof wil gebruiken.
Cambridge Cancer Genomics: Het kan maar liefst zes maanden duren voordat de arts van een kankerpatiënt weet of de chemotherapie die hij heeft gekozen, werkt. Dat terwijl tweederde van de behandelingen niet slaagt. Cambridge Cancer Genomics heeft een bloedtest ontwikkeld die falende behandelingen maanden sneller kan detecteren dan standaard monitoren. De bloedtest is een hersenspinsel van vier doctoren gespecialiseerd in onderzoek naar kanker. CGC werkt ook aan een kunstmatige intelligentie voor de personalisatie van kankerbehandelingen. De ontwikkelaars zeggen daarvoor een dataset te gebruiken die vier keer zo groot is dan waar de patiënt toegang tot heeft. Het gebruikt namelijk alle data van elke medische faciliteit waar een patiënt zich inschrijft.
Skyways: Skyways bouwt verticale stijg- en landings (VTOL) drones die door het leger gebruikt kunnen worden voor het transporteren van materieel. Hierdoor wordt voorkomen dat mensen in gevaar worden gebracht. Daarnaast wordt het makkelijker om te opereren in gebieden waar weinig infrastructuur is. De drones zijn volledig autonoom en hebben een laadvermogen van 20 kilo. Hoewel ze beginnen met militaire drones, wil het bedrijf uiteindelijk toe naar consumentenvoertuigen.
Airthium: Energieopslag is iets waar veel bedrijven zich in hopen te onderscheiden. Airthium kiest voor een technologie die energie opslaat door het gebruik van warmtepompen: thermodynamische energieopslag. Ze gebruiken elektriciteit om de warmtepomp van stroom te voorzien en de warmte bij 500°C op te slaan in units gemaakt van voordelige materialen. De warmtepomp wordt dan een warmtemotor om de warmte wanneer nodig om te zetten in elektriciteit. Achter de techniek zit een team van natuurkundigen en experts in vloeistofdynamiek. Zij bouwen kleine systemen zonder bewegende onderdelen, wat een hoop geld scheelt. Airthium heeft al twee intentieverklaringen ter waarde van 4 miljoen dollar per jaar binnen.
Door: Kelly Bakker
Bron: Techcrunch
Mitsubishi en Fraunhofer presenteren nieuw slim systeem voor productieomgevingen
Mitsubishi Electric en Fraunhofer Institute for Production Technology (IPT) hebben een slim informatiesysteem ontwikkeld dat informatie rechtstreeks vanaf de CNC-besturing naar de machine-operator stuurt. Dit zorgt ervoor dat de operator minder tijd nodig heeft om een beslissing te maken en zelfs voor hem onbekende taken sneller kan oplossen.
Het onverwachts uitvallen van een machine kost een bedrijf veel geld. Het is dan aan de machine-operator om ter plekke de juiste beslissing te nemen en zo de machine weer aan de praat te krijgen. In de regel kan de oorzaak van een storing op betrouwbare wijze worden geïdentificeerd en de optimale oplossing worden bedacht wanneer alle relevante informatie is verzameld.
Smart glasses of tablet
De Fraunhofer IPT en Mitsubishi Electric hebben samengewerkt om een systeem te ontwikkelen dat alle relevante informatie die nodig is voor de machine-operator te verzamelen op mobiele terminals en het in verwerkte vorm te presenteren: via smart glasses of een tablet ziet de medewerker direct wat er aan de hand is of welke stappen hij moet nemen. Het nieuwe systeem werkt met commercieel beschikbare smart glasses en tablets die een Android besturingssyteem gebruiken en is inmiddels gereed om te worden geïntegreerd in industriële productieomgevingen.
Downtime verlagen
De slimme apparaten communiceren direct met de machinebesturingsunit van Mitsubishi. Zodoende kunnen medewerkers in real time zien wanneer taken voltooid zijn, storingen gaan plaatsvinden, een machinedeur niet goed is gesloten of wanneer onderhoudswerkzaamheden staan ingepland. Het systeem informeert de machine operator direct via een pop-up op de CNC-besturing en biedt indien nodig hulp aan. Zo kan hij een stap-voor-stap uitleg krijgen over hoe een onderdeel vervangen moet worden (in video of tekst). Hierdoor kunnen gebruikers een probleem snel zelf oplossen en hoeven zij hun andere werkzaamheden niet lang stil te leggen. Bedrijven die het systeem implementeren, kunnen daarmee de downtime van machines verlagen, productieorders accurater inplannen en producten sneller produceren.
Onderdelen controleren
Het systeem ondersteunt de operator niet alleen in het geval van storingen en reparaties, maar houdt ook individuele machine-onderdelen real time in de gaten. De slimme apparaten kunnen de status van de componenten continu en op elk gewenst moment monitoren. Operators kunnen zodoende actie ondernemen voordat een dreigende fout optreedt of door het systeem geïnformeerd worden dat een onderdeel minder slijtage heeft dan eerder werd aangenomen waardoor de operator kan besluiten om onderhoudswerkzaamheden te verplaatsen.
Op het nieuwe systeem is het ook mogelijk om educatie- en trainingsmateriaal toegankelijk te maken. Het personeel breidt hun kennis daarmee direct tijdens het werk uit en kunnen dit ook toepassen. Nieuwe en ongetrainde medewerkers kunnen tijdens hun eerste dag al onafhankelijk leren en werken. De brillen helpt het ervaren personeel bovendien bij het opereren van complexe machines.
Mitsubishi Electric en het Fraunhofer IPT presenteren het systeem voor het eerst tijdens de EMO 2017 (hal 25, stand B94). Bedrijven die geïnteresseerd zijn in het systeem, kunnen het hier testen met verschillende slimme apparaten.
Door: Kelly Bakker
Bron + foto: Fraunhofer IPT/Mitsubishi
Opladen van bewegende elektrische auto’s is een stap dichterbij
Een elektrisch voertuig heeft een beperkt bereik, wat betekent dat de accu met enige regelmaat moet worden opgeladen om met het voertuig verder te kunnen rijden. Het zou dan ook ideaal zijn een elektrisch voertuig tijdens het rijden te kunnen opladen, zodat de auto min of meer een onbeperkt bereik heeft. Een nieuwe ontdekking van onderzoekers van de Stanford University brengt dergelijke technologie een stapje dichterbij.
De resultaten van het onderzoek van de Stanford University zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Draadloze energie-overdracht is niet nieuw en is al langer mogelijk op basis van magnetische resonantie koppeling (magnetic resonance coupling). Bij deze technologie wordt elektriciteit door een spoel geleid, wat zorgt voor een oscillerend magnetisch veld. Dit veld kan ervoor zorgen dat elektronen in een nabijgelegen spoel eveneens gaan oscilleren, waarmee energie draadloos kan worden overgedragen.
Overdracht naar bewegende objecten
Deze techniek heeft echter beperkingen. Zo is het noodzakelijke beide spoelen af te stellen op dezelfde magnetische resonantie frequentie en onder de juiste hoek te positioneren om energie efficiënt te kunnen overdragen. Dit is geen probleem in een vaste opstelling waarbij beide spoelen op een vaste afstand van elkaar zijn gepositioneerd.
Bij een bewegend object verandert de afstand van de spoelen ten opzichte van elkaar echter continu. Dit betekent in de praktijk dat deze techniek alleen geschikt is om draadloos energie over te dragen aan een bewegend object indien ondermeer de magnetische resonantie frequentie continue wordt aangepast op de exacte positie van de spoelen, wat een tijdrovend proces is. De techniek was hierdoor tot nu toe niet geschikt voor bijvoorbeeld het opladen van elektrische auto’s.
Frequentie automatisch aanpassen
Voor dit probleem hebben hoogleraar Shanhui Fan en promovendus Sid Assawaworrarit van de Stanford University een oplossing bedacht. Het team heeft de spoel die wordt gebruikt om energie te verzenden voorzien van een commercieel beschikbare voltageversterker en een feedbackweerstand. Hiermee hebben zij een systeem ontwikkeld dat continu de juiste frequentie berekent op basis van de afstand tussen de twee spoelen, zonder dat hiervoor input van een mens nodig is.
“Het toevoegen van de versterker maakt het mogelijk energie zeer efficiënt over te dragen over een afstand van bijna een meter, ongeacht de veranderende oriëntatie van de ontvangende spoel”, legt Assawaworrarit uit. “Dit elimineert de noodzaak voor het automatisch en continue aanpassen van aspecten van het circuit.”
Getest in de praktijk
De werkwijze is in de praktijk getest door een LED-lamp te plaatsen op de ontvangende spoel. In een conventionele opstelling zou de felheid van het licht dat deze LED-lamp produceert afnemen naarmate de afstand tussen de verzendende en ontvangende spoel toeneemt. In de nieuwe opstelling van de onderzoekers bleef de felheid van het licht echter gelijk tot een afstand van bijna een meter.
De onderzoekers verwachten de efficiëntie van het systeem verder te kunnen verbeteren. In de testopstelling is gebruik gemaakt van een commercieel beschikbare voltageversterker, die een efficiëntie heeft van slechts 10 procent. De onderzoekers verwachten dat een op maat gemaakte versterker de efficiëntie kan verhogen tot meer dan 90 procent, waarmee grotere afstanden kunnen worden overbrugt.
Door: Wouter Hoeffnagel
Bron: Stanford University
Foto door: Mark Shwartz/Stanford University
Amerikaanse startup pakt zoetwatertekort aan met drinkwaterpanelen
De Amerikaanse start-up Zero Mass Water heeft een systeem ontwikkeld dat schoon drinkwater produceert uit damp in de lucht. Het bedrijf stelt het systeem inmiddels beschikbaar in door droogte getroffen gebieden in de Verenigde Staten.
Spons
Source dat is de naam van het zo goed als nieuwe drinkwatersysteem. Het bestaat uit een zonnepaneel dat gekoppeld is aan een installatie die het water opvangt en zuivert tot schoon drinkwater. Het systeem fungeert als een soort spons; het neemt het water op, waarmee vervolgens drinkwater geproduceerd kan worden.
De stroom die door het paneel wordt opgewekt, wordt ingezet om water uit de spons te verwijderen en te verdampen. Dit levert zuiver water op. Source voegt daarna magnesium en calcium aan het drinkwater toe, waarna het gebruikt kan worden door consumenten. Door het zonnepaneel te koppelen aan een batterij, kan de installatie de opgewekte elektriciteit opslaan. Dit zorgt ervoor dat de waterkringloop ook op dagen met minder zonlicht zijn werk kan blijven doen.
Watertekort
Zero Mass Water is een spin-offbedrijf van de Arizona State University. Haar doel is om met het ‘off-gridsysteem’ gebieden die door droogte zijn getroffen, te voorzien van schoon drinkwater. In de Verenigde Staten zijn bepaalde staten regelmatig de dupe van droog weer, zoals Californië. Maar in Rome was het onlangs ook raak; de stad had te kampen met een watertekort. Ook ontwikkelingsgebieden met een gebrek aan waterinfrastructuur kunnen volgens Zero Mass Water profiteren van Source.
De startup zegt dat het systeem ongeveer 2 tot 5 liter aan schoon drinkwater per dag oplevert.Als je een Soure-systeem op je dak wil zetten, moet je omgerekend zo’n ongeveer 2500 euro inleggen. De verwachting is echter dat de waterbesparing die de installatie oplevert, de terugverdientijd van de investering kan verkorten.
Wereldwijd
Klimaatexperts denken dat een tekort aan zoet water drinkwaterbedrijven wereldwijd uiteindelijk in de problemen kan brengen. Er is simpelweg niet voldoende water beschikbaar om drinkwater van te maken. “Wij zijn ervan overtuigd dat Source zal bijdragen aan het verbeteren van de toegang tot veilig drinkwater, waardoor wereldwijd levens worden verbeterd”, zegt Cody Friesen, CEO van Zero Mass Water, in een persbericht. “We zijn verheugd om Source op te schalen en beschikbaar te stellen aan consumenten in de Verenigde Staten, te beginnen bij Californië en Arizona, waar watertekorten aan de orde zijn.”
In Zwitserland is eerste deze zomer een commerciële fabriek geopend die met een doordachte technologie CO2 uit de lucht haalt. De CO2 wordt eveens verkocht aan bedrijven en consumenten. Hier lees je binnenkort meer over op Maakindustire.nl.
Door: Kelly Bakker
Bron: Zero Mass Water
Glasblokken voor zonne-energie
Hoeveel vierkante meter gevel van een woning wordt blootgesteld aan zonlicht? Behoorlijk wat zou je zeggen. En toch maken we voor opwekking van zonne-energie alleen gebruik van panelen op het dak. Recent onderzoek laat zien dat we op korte termijn ook de gevel hiervoor kunnen gaan inzetten door ondoorzichtige buitengevels te vervangen door zonne-glasblokken.
De transparante blokken, die bekend staan als ‘Solar Squared’ bevatten meerdere optische elementen die het inkomende zonlicht nauwkeurig richten op een afzonderlijke zonnecel. Alle cellen binnen één blok zijn onderling gekoppeld, terwijl ook de blokken zelf onderling kunnen worden verbonden. Op die manier ontstaat een groot ‘energievlak’ waarvan de elektriciteit naar het net of een batterij kan worden gevoerd.
Omdat de glazen blokken het zonlicht doorlaten en zo het interieur verlichten, kunnen de blokken aan de binnenzijde van een kleur worden voorzien. Op die manier wordt voorkomen dat de temperatuur in de woning onnodig hoog oploopt. Bijkomend voordeel: de thermische isolatie van deze gekleurde blokken lijkt beter te zijn dan de traditionele glasblokken.
De technologie voor deze blokken is ontwikkeld door Build Solar, een spin-off van de universiteit van Exeter. Het bedrijf verwacht volgend jaar de zonne-glasblokken te kunnen introduceren.
Eenvoudig contract? Pas op voor claims!
Het verschil tussen een prettig contact en een leveringscontract.
Het eerste contact met uw Duitse klant heeft dikwijls een technische achtergrond. U bent in staat de gevraagde specs te realiseren. De levertijd valt ook binnen de marge voor nieuwe toeleveranciers. En niet onbelangrijk: u hebt een interessant staffelsysteem om ook concurrerend te zijn op de Duitse markt. Maar wat hebben we vergeten?
Inderdaad: de juridische voorwaarden, deels geformuleerd in de leverings- en betalingsvoorwaarden (= AGB’s – Allgemeine Geschäftsbedingungen). En dan niet uitsluitend het vermelden van de geldende Incoterms. Denk ook aan uitgewerkte artikelen voor bijvoorbeeld een verlengd eigendomsvoorbehoud. En zorg ook voor een strakke afbakening van uw scope: wat valt er buiten dit contract?
Want bij Duitse klanten is er later ‘niets meer te regelen’. U komt dan al snel in een patstelling, dikwijls opgevolgd door een juridische confrontatie. En als juristen gaan onderhandelen, dan gaat het primair om dossiervorming. De Duitse jurist let sterk op:
- Hoe staat de transactie exact omschreven in termen van aanbieding (offerte) en aanvaarding (opdrachtbevestiging)?
- Welke schade en gevolgschade zijn er ontstaan aan klantzijde?
- En niet te vergeten: hoe kunnen we de betaling opschorten?
Samenvattend: geef absoluut prioriteit aan een gedetailleerde contractvorming in Duitsland.
PS – In de meest extreme situatie krijgt u een mondelinge toezegging om te mogen leveren. Een dergelijke overeenkomst kunt u beter afwijzen (doe het dan wel schriftelijk), want ……..de kans is groot om elkaar te ontmoeten bij de rechtbank.
Dit blog is geschreven door Jan Temmink. Bekijk hier zijn profiel.
Virtual Reality besturen met je brein
Stel je voor dat je een Virtual Reality headset opzet, de virtuele wereld om je heen ziet en daar dan doorheen navigeert door middel van je eigen gedachten. Het kan met een nieuw spel van startup Neurable.
Neurable introduceerde onlangs de eerste breingestuurde VR-game tijdens de SIGGRAPH conferentie in Los Angeles. Dit is een conferentie gericht op computer graphics.
BCI
Neurable is een startup die zich richt op brain-computer interfaces (BCI’s) die nodig zijn voor het besturen van de hersenen. De meest voorkomende vorm van BCI gebruikt hoofdhuidelektroden om elektrische signalen in de hersenen op te nemen. Software vertaalt deze signalen vervolgens naar commando’s voor externe apparaten zoals computercursors en robotlichamen. Neurable ontwerpt die cruciale BCI software.
De game die gepresenteerd is tijdens SIGGRAPH is een samenwerking tussen Neurable en het Spaanse bedrijf estudiofuture, gericht op VR graphics. Het is voornamelijk bedoeld als een demo van Neurable’s technologie en de bijbehorende mogelijkheden. Neurable levert geen hardware. Voor de software wordt een al bestaande HTC Vive headset gebruikt waarbij de standaard elastische band vervangen is door een band van Neurable, die voorzien is van zeven elektroden.
Het spel
De game die de makers tijdens SIGGRAPH aan het publiek toonden, heet Awakening en speel je dus met je hersenen. In het spel kun je onder andere actief objecten oppakken met je gedachten, laserstralen stopzetten en je robothond veranderen in een ballondier. Het is een complete hands-free ervaring, je gebruikt geen controllers.
In het spel ben je een kind; je wordt wakker in een cel en probeert te ontsnappen uit een regeringslab. Er liggen voorwerpen om je heen waar kinderen normaal gesproken mee zouden spelen, zoals blokken. Terwijl je je aandacht op de verschillende items richt, ga je er een interactie mee aan. Je ontdekt hiermee aanwijzingen hoe je uit het lab moet ontsnappen. Dan ga je door naar een andere kamer waar je het onder meer opneemt tegen robots. Alle interacties – voortbewegen, objecten pakken, vechten met robots – worden allemaal zonder handen gedaan.
Tijdens de beurs hebben de ontwikkelaars gemerkt dat er veel positieve reacties op het spel kwamen. “Veel mensen zijn in eerste instantie scpetisch, omdat BCI al vaak een teleurstelling voor ze is geweest”, aldus Alcaide. “Maar zodra een ze een voorwerp pakken, krijgen ze een lach op hun gezicht. Je kunt zien dat ze blij zijn dat het echt werkt.” De startup heeft dan ook grootse plannen. “We richten ons op VR-speelhallen in 2018. Wat we nu laten zien is een verkorte versie, aangezien we geen game- of hardwarebedrijf zijn. Maar VR-speelhallen die onze technologie gebruiken, willen we in eerste instantie van dit spel voorzien. Het Awakening-spel is een prettige introductie omdat je je krachten als een kind gebruikt, en we maken mensen ook bewust van de potentie van de volgende generatie BCI’s.”
Hersensignalen
CEO Ramses Alcaide, die een doctoraat in de neurowetenschappen heeft, legt uit aan Spectrum dat zijn technologie niet de EEG-hersengolfpatronen – die worden geaccosiceerd met concentratie en ontspanning – als besturingssignalen gebruikt. Die signalen worden al wel gebruikt door een aantal BCI-apparaten gebruikt die nu op de markt zijn. De software van Neurable registreert de meer specifieke signalen die ontstaan als de hersenen reageren op een prikkel, waardoor een op intentie gebaseerde interactiemethode ontstaat.
Deze hersensignalen worden ook wel event-related potentials (ERP’s) genoemd, ofwel elektrofysiologische reacties van de hersenen op gebeurtenissen in de omgeving. Alcaide legt het als volgt uit: “Je kunt event-related potentials (ERP’s) op een simpele manier bekijken. Als je bij de kern komt, kun je zien waar een persoon om geeft. Wanneer iemand ergens om geeft, wil hij daarop actie ondernemen. Het spel kan voorspellen wat die actie is.”
In de toekomst wil Neurable motor imagery (kort gezegd een mentaal proces waarbij een persoon een gegeven actie simuleert) integreren, maar nu is dat nog niet mogelijk. “Omdat hersensignalen met betrekking tot ingebeelde lichaamsbewegingen zo fysiek gedefinieerd zijn is dit geen natuurlijke interface voor de gebruiker en duurt het lang om iemand te trainen. Motor imagery willen we in de toekomst zeker inzetten, maar de huidige benaderingen hiervan zijn niet geschikt voor consumententechnologie.”
Elektroden
De band die Neurable gebruikt, met daarop de zeven elektroden, oogt nu nog een beetje grof, daar wordt op termijn ook aan gewerkt. “Op de korte termijn zullen we de huidige banden gebruiken. Op de lange termijn zien we het voor ons dat headsetproducenten elektroden toevoegen aan hun ontwerpen en licenties nemen op onze software zodat ze hiervan gebruik kunnen maken. Onze software kan ook met kleinere en minder elektroden werken. De vormfacor is het makkelijkste deel van het probleem.” Het moeilijkste van deze technologie is volgens Alcaide om accuraat en responsief de gebruikersintentie te interpreteren. “Het heeft me 13 jaar gekost om de technologie gebruiksklaar te maken voor een consumentenproduct. Dat zegt wel wat.” De elektroden op de hoofdband moeten wel op bepaalde plaatsen worden aangebracht, omdat de technologie is gebaseerd op wetenschap. “De meeste bedrijven nemen heel veel informatie uit de hersenen op en hopen dat ze genoeg data krijgen om hun apparaten te laten werken. Dat is niet onze tactiek.”
Door: Kelly Bakker
Bron: Neurable/Spectrum