Batterijen die op bacteriën werken, kunnen van grote waarde zijn bij het leveren van (wat) elektriciteit in omgevingen waar dat niet aanwezig is. Handig voor bijvoorbeeld low-energy apparatuur. Eerder werden al conceptbatterijen ontwikkeld die op vies water ‘liepen’; de meest recente variant is er één die aan spuug en lichaamsvocht voldoende heeft. Eén keer spugen blijkt voldoende te zijn om een LED-lamp te verlichten.
Dergelijke bacterie-gebaseerde batterijen functioneren op zogenaamde microbiële brandstofcellen. Deze cellen zetten bacteriën in voor reductie/oxidatie-reacties. Hierbij worden elektronen tussen moleculen heen en weer gewisseld en elektriciteit gemaakt. Voor de papier-gebaseerde batterijen die op spuug werken, worden microbiële brandstofcellen ingezet van inactieve, gevriesdroogde exoelectrogene cellen. Deze kunnen lange tijd worden bewaard en genereren binnen enkele minuten energie nadat er op gespuugd wordt. De vriesdroogtechniek wordt ingezet om de bacteriële cellen langdurig op te slaan in de batterij.
Tijdens testen werd een vermogensdichtheid bereikt van enkele microwatts per vierkante centimeter. Dat is voldoende om een LED-lamp aan te zetten. Het is de bedoeling dat de apparatuur uiteindelijk kan worden ingezet voor het voeden van wegwerp diagnoseapparatuur die aan enkele tienden van microwatts voldoende hebben.
Bron: Newatlas.com