Een nieuwe autonoom dronesysteem moet de efficiëntie en snelheid van reddingsoperaties op zee vergroten. Het systeem kan zo het aantal migranten dat op zee verdrinkt terugdringen.
Een team van de Zweedse Chalmers University of Technology werkt aan het dronesysteem. Dit systeem moet geheel autonoom in actie komen indien migranten op zee in problemen raken. Dit moet de kans dat migranten verdrinken verkleinen en het aantal doden terugdringen.
Uit cijfers van de VN-Vluchtelingenorganisatie UNHCR blijkt dat in 2021 meer dan 3.000 mensen zijn omgekomen of vermist geraakt tijdens een poging om via de centrale en westelijke Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan de oversteek naar Europa te maken. UNCHR roept al langer op tot steun bij het voorkomen van sterfgevallen en beschermen van vluchtelingen en asielzoekers.
Het dronesysteem van de Chalmers University of Technology kan hieraan wellicht bijdragen. Het systeem bestaat uit een reeks drones, die met elkaar samenwerken. Het gaat daarbij om zowel water- als luchtgebonden drones. Zo fungeert een catamaran genaamd Seacat als basis voor de overige drones. Een reeks vliegende drones met vaste vleugels monitort de omgeving van de Seacat en zoekt naar migranten in problemen.
Indien de drone deze aantreft komt een quadcopter in actie. Deze quadcopter is voorzien een viertal motoren en kan daardoor in de lucht zweven. De drone vervoert hulpmiddelen naar migranten in problemen. Denk hierbij aan reddingvesten, medische hulpmiddelen of eten en drinken. De quadcopter kan ladingen van maximaal twee kilogram vervoeren.
Kenmerkend aan het systeem is dat het volledig autonoom opereert, zonder tussenkomst van een mens. De drones zoeken zelfstandig naar migranten in problemen en alarmeert indien nodig hulpdiensten. In de tussentijd levert het systeem zelfstandig hulpmiddelen die de overlevingskans vergroten. Zo wint het systeem tijd terwijl bemande reddingsvoertuigen afreizen naar de opgegeven locatie.
De Seacat speelt hierbij een centrale rol. Zo is de catamaran verbonden met internet voor het uitsturen van noodsignalen naar hulpdiensten. Ook regelt de Seacat de communicatie met de overige drones.
Alle betrokken drones opereren volledig autonoom. In het geval van de Seacat betekent dit dat de catamaran een vooraf ingestelde route vaart, die altijd uit een loop bestaat. De drones die het water afzoeken naar migranten maken gebruik van een intelligent algoritme. Dit algoritme bepaalt het beste zoekpatroon op basis van het aantal beschikbare drones. Indien de drones iets in het water ziet, komt de quadcopter in actie. Deze neemt foto’s van de situatie ter plaatsen. Deze foto’s stuurt het via de Seacat door naar reddingscentra op land. Reddingscentra kunnen vervolgens quadcopters sturen met reddingsmiddelen, zoals reddingsvesten of water.
Indien de accu van een van de drones met vaste vleugels leeg is, land het voertuig automatisch in de omgeving van de Seacat in het water. Deze haalt de drone automatisch uit het water, herlaadt de accu en stuurt de drone weer op pad.
“Het project is gebaseerd op het simpele principe dat verschillende drones verschillende voordelen hebben, en door verschillende soorten autonome drones samen te laten werken, kunnen de zoekefficiëntie en de reactiesnelheid van reddingsacties aanzienlijk worden verbeterd, met het potentieel om meer levens te redden”, zegt Xin Zhao, een post-doc van de Fluid Mechanics Division van de Chalmers University of Technology.
Tomas Grönstedt, als hoogleraar verbonden aan de Fluid Mechanics Division, voegt toe: “Daarnaast is het systeem in principe koppelbaar aan iedere publieke dienst of vrijwilligers die een vorm van ondersteuning bieden.”
De ontwikkeling van het systeem is al een flink stuk op weg. Zo zijn de onderzoekers inmiddels erin geslaagd een quadcopter op de Seacat te laten landen. Het team heeft zelf de Seacat en drones met vaste vleugels gebouwd. Deze zijn inmiddels klaar en worden momenteel door het team beoordeeld. “Als onderdeel van de voortzetting van het project brengen we het systeem bijeen en testen het geheel op zee”, zegt Ola Benderius, Associate Professor in de Vehicle Engineering and Autonomous Systems Division, van de Chalmers University of Technology. Benderius leidt het project.
Auteur: Wouter Hoeffnagel
Foto: Jim Black via Pixabay